Taxicera deplanata
| Taxicera deplanata | |||
| (Gravenhorst, 1802) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
rydzenice | ||
| Plemię |
Athetini | ||
| Podplemię |
Taxicerina | ||
| Rodzaj |
Taxicera | ||
| Podrodzaj |
Taxicera s.str. | ||
| Gatunek |
Taxicera (Taxicera) deplanata | ||
| Synonimy | |||
| |||
Taxicera deplanata – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1802 roku przez Johanna L.Ch.C. Gravenhorsta pod nazwą Aleochara deplanata[1].
Morfologia
Chrząszcz o wydłużonym, grzbietobrzusznie spłaszczonym ciele długości od 1,9 do 2,4 mm. Ubarwienie ma rudobrązowe do ciemnobrązowego z nieznacznie rozjaśnionymi przedpleczem, pokrywami, wierzchołkiem odwłoka i nasadami czułków oraz z żółtobrązowymi odnóżami. Czułki są grubsze i krótsze niż u T. truncata, po rozprostowaniu nieprzekraczające tylnego brzegu przedplecza; człony w ich środkowej części są dwukrotnie szersze niż dłuższe, a człon wierzchołkowy jest krótszy niż dwukrotność jego szerokości. Większość włosków na przedpleczu i pokrywach ustawiona jest poprzecznie. Punkty na przedpleczu są znacznie większe i bardziej wypłaszczone niż na odwłoku. U samicy przedplecze ma powierzchnię błyszczącą, o słabo widocznym szagrynowaniu. Samiec nie ma ząbków na tylnej krawędzi szóstego tergitu[2].
Ekologia i występowanie
Owad górski[3].
Gatunek palearktyczny, znany z Francji, Belgii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Ukrainy, Rumunii, Chorwacji i Gruzji[1]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek zagrożony wymarciem (EN)[4].
Przypisy
- 1 2 M. Schülke, A. Smetana: Staphylinidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea-Staphylinoidea. I. Löbl, D. Löbl (red.). Wyd. Brill. Leiden, Boston: 2015, s. 419.
- ↑ Arved Lompe: Gattung Taxicera. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-11-03].
- ↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae, część 3: Aleocharinae. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (8), 1981.
- ↑ Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.