Telluryt

Telluryt

przezroczysty, złocisty telluryt z Meksyku
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	TeO 2[1]
Twardość w skali Mohsa	2–2,5[1]
Przełam	schodkowy[1]
Łupliwość	dokładna[1], doskonała wg {010}[2]
Pokrój kryształu	słupkowy, pręcikowy, igiełkowy, włóknisty[1][3]
Układ krystalograficzny	rombowy[1][2]
Klasa krystalograficzna	dwupiramidalna[2]
Właściwości mechaniczne	giętki[1][2]
Gęstość	5,88–5,92 g/cm3[2]
Właściwości optyczne
Barwa	biała, kremowa, pomarańczowa, żółta[1][2]
Rysa	biała[1][2]
Połysk	szklisty, diamentowy[1], półdiamentowy[2]
Współczynnik załamania	2,000–2,350 (dwuosiowy)[3]
Inne	dyspersja (optyka): względnie słaba[2] dwójłomność: 0,350[3]
Dodatkowe dane
Klasyfikacja Strunza	4.DE.20[2]

Telluryt – bardzo rzadki minerał telluru, będący chemicznie tlenkiem telluru^[3].

Nazwa pochodzi od obecności telluru w składzie chemicznym^[2].

Krystalizuje w układzie rombowym^[1][2]. Wykształca kryształy słupkowe z podłużnym prążkowaniem, o pokroju pręcikowym, igiełkowym i włóknistym. Występuje w skupieniach wiązkowych, kulistych, promienistych, ziemistych i zbitych^[1]. Tworzy także pyliste naloty^[4][2]. Jest minerałem giętkim i przezroczystym^[2]. Jest dimorficzny z paratellurytem. Bardzo słabo rozpuczalny w wodzie^[2], kwasie azotowym i solnym^[3].

Produkt wtórny powstający w strefie utleniania kruszców bogatych w tellur i tellurki w niektórych złożach hydrotermalnych.^[4][1]. Jest także minerałem występujący w strefie utleniania epitermicznych złóż złota, gdzie pochodzi z utleniania minerałów telluru^[3]. Towarzyszą mu przede wszystkim inne tellurki (hessyt, sylwanit, altait) i siarczki (sfaleryt, galena, piryt)^[3]. Towarzyszą mu również kwarc, tellur rodzimy, kalcyt, nagyagit, tetradymit i złoto rodzime^[1][2].

Jest minerałem bardzo rzadkim^[3]. Najlepsze okazy pochodzą z żył złota i srebra w Meksyku. Rumuńskie kopalnie złota w Transylwanii i amerykańskie w Kolorado również dostarczyły wysokiej jakości okazów. Znany jest też z japońskich złóż w okręgach Teine i Shimoda^[3]. Spotykany także w Kazachstanie, Chinach, we Francji i Rosji^[2].