Teretrius fabricii

Teretrius fabricii
Mazur, 1972
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	gnilikowate
Podrodzina	Abraeinae
Plemię	Teretriini
Rodzaj	Teretrius
Podrodzaj	(Teretrius)
Gatunek	Teretrius (Teretrius) fabricii

Teretrius (Teretrius) fabricii – gatunek chrząszcza z rodziny gnilikowatych i podrodziny Abraeinae.

Gatunek opisany został w 1972 roku przez Sławomira Mazura^[1].

Ciało długości od 1,8 do 2,4 mm, ubarwione smolisto-czarno z zielonkawym połyskiem, a czułkami i odnóżami rdzawymi. Głowa o drobnym i gęstym punktowaniu i małej jamce pośrodku. Przedplecze kwadratowe w obrysie, opatrzone bruzdą boczną, niezbyt gęsto usiane podłużnymi punktami. Pokrywy dłuższe niż szerokie, za nasadą ze słabym poprzecznym wgłębieniem, bez bruzdek grzbietowych; o krawędziach bocznych i tylnych czerwonawo prześwitujących. Pokrywy rzadziej od przedplecza punktowane, a ich guzy barkowe i szew gładkie. Propigidium i pygidium punktowane gęsto. Golenie przednie z pięcioma, środkowe z czterema lub pięcioma, a tylne z dwoma ząbkami^[2].

Zamieszkuje w wierzbach, w chodnikach Ptilinus fuscus oraz na dębach, bukach i brzozach razem z Lyctus linearis. Rzadziej na drzewach iglastych^[3][2]. Roi się wspólnie z Ptilinus fuscus, a jego biologia jest słabo zbadana^[2].

W Europie wykazany został dotąd z Austrii, Białorusi, Belgii, Bośni i Hercegowiny, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Danii, Finlandii, Francji, Holandii, byłej Jugosławii, Litwy, Luksemburgu, Łotwy, Macedonii Północnej, Niemiec, Polski, Rumunii, europejskiej Rosji, Sardynii, Słowacji, Słowenii, Sycylii, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainy, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch. Niepewne rekordy pochodzą z Grecji, Albanii, Luksemburga i Półwyspu Iberyjskiego^[1]. Ponadto występuje na Kaukazie^[3].

W Polsce jedyny przedstawiciel rodzaju, występujący lokalnie na nizinach i obszarach pagórkowatych^[3].