The 7th Blues[1] – siódmy album studyjny japońskiego zespołu B’z, wydany 2 marca 1994 roku[1]. Osiągnął 1 pozycję w rankingu Oricon i pozostał na liście przez 16 tygodni, sprzedał się w nakładzie 1 630 450 egzemplarzy[2]. Album zdobył status płyty Milion.
Lista utworów
DISC 1
| Nr | Tytuł[3] | Czas |
| 1. | „LOVE IS DEAD” | 6:19 |
| 2. | „Odekake shimasho” (jap. おでかけしましょ) | 3:27 |
| 3. | „Miseinen „ (jap. 未成年) | 4:34 |
| 4. | „Yami no ame” (jap. 闇の雨) | 4:48 |
| 5. | „MY SAD LOVE” | 3:58 |
| 6. | „Queen of Madrid” | 4:50 |
| 7. | „Himitsu na futari” (jap. ヒミツなふたり) | 4:02 |
| 8. | „Strings of My Soul” | 5:52 |
| 9. | „Akai kawa” (jap. 赤い河) | 6:21 |
| 10. | „WILD ROAD” | 4:20 |
DISC 2
| Nr | Tytuł[3] | Czas |
| 1. | „Don’t Leave Me” | 4:23 |
| 2. | „Sweet Lil' Devil” | 6:13 |
| 3. | „THE BORDER” | 4:50 |
| 4. | „JAP THE RIPPER” | 5:51 |
| 5. | „SLAVE TO THE NIGHT” | 5:08 |
| 6. | „Haru” (jap. 春) | 5:39 |
| 7. | „Yaburenu yume o hikizutte” (jap. 破れぬ夢をひきずって) | 6:27 |
| 8. | „LADY NAVIGATION” | 6:09 |
| 9. | „Mō kari makka” (jap. もうかりまっか) | 3:17 |
| 10. | „farewell song” | 6:23 |
Notowania
| Lista |
Pozycja |
|---|
| Oricon Weekly Albums Chart |
1 |
| Oricon Yearly Albums Chart (rok 1994) |
4 |
Muzycy
- Tak Matsumoto: gitara, elektryczny sitar, kompozycja i aranżacja utworów
- Kōshi Inaba: wokal, teksty utworów, chórek (oprócz DISC1 #8, DISC2 #7-9)
- Masao Akashi: bas (#7), manipulator, aranżacja
- Jun Aoyama: perkusja, kotły (DISC2 #6)
- Takanobu Masuda: Organy Hammonda (DISC1 #2, #6, #10, DISC2 #1, #5), pianino akustyczne (DISC1 #8)
- Akira Onozuka (DIMENSION): pianino akustyczne (DISC1 #1, #3, #4 DISC2 #6, #8-10), Korg SG-1.KORG (DISC1 #5), Fender Rhodes (DISC2 #3), pianino elektroniczne (SG-1&DX-7) (DISC2 #7)
Linki zewnętrzne
| Albumy | | Albumy studyjne |
|
|---|
| EP |
|
|---|
| Kompilacje i remiksy |
|
|---|
| Karaoke |
|
|---|
|
|---|
| Single | |
| | Single cyfrowe |
- Sekai wa anata no iro ni naru
|
|---|
|
|---|
| Powiązane |
|
|---|
