Thomas Lauderdale

Thomas Lauderdale
Ilustracja
Thomas Lauderdale
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1970
Oakland, Kalifornia, USA

Instrumenty

pianista

Zawód

muzyk, lider zespołu, pianista

Zespoły
Pink Martini

Thomas Mack Lauderdale (ur. 14 lipca 1970 w Oakland, Kalifornia) – amerykański muzyk, pianista, twórca i lider zespołu Pink Martini[1][2].

Życiorys

Thomas Mack Lauderdale urodził się w 1970 w Oakland w Kalifornii i został adoptowany przez Kerby’ego Roya i Lindę Sue. W 1972 rodzina przeniosła się do Indiany, gdzie jego ojciec został pastorem w Eel River Church of the Brethren. Po nabożeństwach Lauderdale zwykle podchodził do pianina i próbował odtworzyć hymny, które słyszał. Jego rodzice kupili dla niego pianino na aukcji i rozpoczął formalne studia muzyczne w wieku sześciu lat u Patricii Garrison. W 1976 Kerby przestał pełnić obowiązki duszpasterskie w zborze. W 1982 rodzina przeniosła się do Portland w stanie Oregon. Wówczas Lauderdale kontynuował naukę gry na fortepianie u Sylvii Killman, która do dziś jest jego trenerem i mentorem. Jego ojciec (Kerby), po rozwodzie, dokonał coming outu oraz powrócił do wykonywania obowiązków duszpasterskich i jest pierwszym otwarcie homoseksualnym pastorem w swoim zborze[3].

Wykształcenie

Ukończył szkołę średnią Ulysses S. Grant High School w Portland w 1988. W czasie nauki w szkole średniej był przewodniczącym samorządu uczniowskiego i redaktorem The Grantonian[1].

W 1992 ukończył z wyróżnieniem studia historyczne i literackie na Harvardzie[3]. Podczas studiów na Harvardzie wyciągał z biblioteki arie Pucciniego i Verdiego, by muzykować wspólnie z China Forbes[4].

Zespół Pink Martini

W 1994 Lauderdale założył zespół Pink Martini, do repertuaru którego włączane były różnorodne gatunki muzyczne. Na zaproszenie Lauderdale’a do zespołu, jako solistka, dołączyła China Forbes[4]. W ciągu 25 lat działalności Pink Martini Lauderdale sprzedał ponad 2,5 miliona albumów na całym świecie w swojej niezależnej wytwórni Heinz Records[1].

W 30. rocznicę powstania Pink Martini, zespół zaplanował na przełomie 2024/2025, serię koncertów (30th Anniversary Tour)[5][6], w 2025 w Europie, w tym dwa koncerty w Polsce[7], po wieloletniej przerwie od ich ostatnich koncertów w Polsce[8].

Występy i twórczość indywidualna

Oprócz pracy z Pink Martini, Lauderdale współpracował i występował z wieloma innymi artystami. Współpracował z zespołem surfingowym Satan's Pilgrims i pisarzem Tomem Spanbauerem. Wiosną 2008 ukończył swoją pierwszą ścieżkę dźwiękową do filmu dokumentalnego, portretu pięciu nowojorskich artystek z różnych pokoleń, Our City Dreams w reżyserii Chiary Clemente[9]. W 2008 roku wystąpił jako solista fortepianowy w Fantazji Chóralnej Beethovena z Choral Arts Ensemble of Portland pod dyrekcją Rogera Doyle’a[10]. W 2008 wystąpił jako solista fortepianowy w Koncercie F Gershwina z Oregon Symphony pod dyrekcją Christopha Campestriniego[11]. W 2011 Lauderdale ponownie wystąpił jako solista z Oregon Symphony, tym razem pod dyrekcją Carlosa Kalmara. Występował jako solista z wieloma orkiestrami i zespołami, w tym z Oregon Symphony, Seattle Symphony, Portland Youth Philharmonic, Chamber Music Northwest, Choral Arts Ensemble of Portland i Oregon Ballet Theatre (gdzie współpracował z choreografem Jamesem Canfieldem nad baletem opartym na oryginalnej historii Bambi, napisanej przez Felixa Saltena w 1923)[12]. W 2017 Lauderdale, wraz ze swoim partnerem Hunterem Noackiem, wykonał Rhapsody in Blue George’a Gershwina, aranżację na dwa fortepiany, we współpracy z choreografem Nicolo Fonte dla Oregon Ballet Theatre[1][2]. Ze współpracy z kabareciarką i piosenkarką Meow Meow powstał album Hotel Amour, 2018[13].

Jest kompozytorem muzyki filmowej[14].

Aktywność polityczna

Interesował się polityką począwszy od szkoły średniej. W ratuszu Portland pracował najpierw w biurze stosunków międzynarodowych, pod kierownictwem burmistrza J. E. „Buda” Clarka, a później pod kierownictwem komisarz miasta Gretchen Kafoury nad miejskim rozporządzeniem dotyczącym praw obywatelskich[1].

Przez gubernatora Oregonu Neila Goldschmidta został powołany do Komitetu Doradczego ds. Wymiaru Sprawiedliwości dla Nieletnich, przez burmistrza Clarka do Metropolitalnej Komisji Młodzieży, a przez komisarza miasta Mike'a Lindberga do Grupy Zadaniowej ds. bezpieczeństwa publicznego w parkach[1].

W 1992 roku Lauderdale był zaangażowany w kampanie „No on 9” i „No on 13”, które były odpowiedzią na zmiany w konstytucji stanu Oregon mające na celu uznanie homoseksualności za nielegalną[15].

W czerwcu 2009 roku Lauderdale zorganizował wiec poparcia dla burmistrza Portland Sama Adamsa, pierwszego otwarcie homoseksualnego burmistrza dużego amerykańskiego miasta. Adams miał „romantyczny związek” z 17-letnim stażystą Beau Breedlove, obejmujący m.in. pocałunki i przed ukończeniem przez niego 18 roku życia[16][17].

W październiku 2011 roku Lauderdale i Pink Martini zorganizowali i wystąpili na wiecu wspierającym ruch Occupy. Wiec odbył się w centrum Portland na Pioneer Courthouse Square i obejmował przemówienia i występy Storm Large, a także kongresmenów z Oregonu[18].

Nagrody

Doktorat honoris causa w dziedzinie sztuk pięknych Uniwersytetu Willamette (2018)[19].

Dyskografia

Wytwórnia Heinz Records wydała siedem albumów studyjnych Pink Martini (Sympathique dwie edycje). W 2011 zespół wydał album A Retrospective, zbiór najbardziej lubianych piosenek zespołu z ich 17-letniej kariery, który zawierał osiem utworów wcześniej niepublikowanych.

  • Sympathique (1997)
  • Hang On Little Tomato (2004)
  • Hey Eugene! (2007)
  • Splendor in the Grass (2009)
  • Joy to the World (2010)
  • A Retrospective (2011)
  • Get Happy (2013)
  • Je dis oui! (2016)
  • Sympathique – 20th Anniversary Edition (2018)[20][21]

Nagrania wydane we współpracy wytwórni Heinz Records i Naïve Records.

  • The Road – China Forbes (2024)[22][23]

Albumy Pink Martini nagrane we współpracy z innymi muzykami, wydane przez Heinz Records:

  • 1969 (2011), z Saori Yuki;
  • Dream a Little Dream (2014), z The von Trapps;
  • Non Ouais! – The French Songs of Pink Martini (2018);
  • Hotel Amour (Meow Meow & Thomas Lauderdale) (2018);
  • Besame Mucho (Edna Vazquez & Pink Martini) (2019);
  • Tomorrow (Jimmie Herrod & Pink Martini) (2019)[20][21].

Wytwórnia Heinz Records wydała jedno koncertowe nagranie DVD Pink Martini:

  • Discover The World: Live Concert DVD (2009) Heinz Records.

Pink Martini współpracowało, w zakresie nagrań oraz dystrybucji z wytwórniami:

  • Naïve Records we Francji[24]
  • Wrasse Records w Wielkiej Brytanii i Ameryce Południowej[25];
  • Audiogram w Kanadzie[26]
  • Vinyl Me, Please (VMP)[27];
  • Inertia Recordings w Australii i Nowej Zelandii[28];
  • Ales Music w Korei[29].

Życie osobiste

Lauderdale mieszka, ze swoim partnerem Hunterem Noackiem, w śródmieściu Portland w stanie Oregon[1]. Należy do społeczności LGBTQ w Portland[30].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Thomas M. Lauderdale. pinkmartini.com. [dostęp 2024-12-02]. (ang.).
  2. 1 2 Thomas Lauderdale/ Biography. Last.fm. [dostęp 2025-01-06]. (ang.).
  3. 1 2 Pink Martini/ Members. Pink Martini. [dostęp 2024-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-22)]. (ang.).
  4. 1 2 Robin Denselow: Speaking in tongues. The Guardian, 2005-04-18. [dostęp 2024-12-26]. (ang.).
  5. ↑ Jo Vito: Pink Martini Announces 30th Anniversary Tour: How to Get Tickets. Yahoo Entertainment, 2024-07-31. [dostęp 2025-01-09]. (ang.).
  6. ↑ David Hochman: 30 Years, 25 Languages, One Band: How Pink Martini Keeps The World Singing Along. Forbes, 2024-08-24. [dostęp 2025-01-09]. (ang.).
  7. ↑ Po dłuższej przerwie Pink Martini wracają do Polski!. RMF Classic, 2024-07-18. [dostęp 2025-01-09]. (pol.).
  8. ↑ Pink Martini w Polsce. Jazz Forum, 2015. [dostęp 2025-01-09]. (pol.).
  9. ↑ Our City Dreams (2008) Full Cast & Crew. IMDb. [dostęp 2025-01-05].
  10. ↑ Choral Arts Ensemble of Portland/ Collaboration. Wikibin. [dostęp 2025-01-06]. (ang.).
  11. ↑ David Stabler: Thomas Lauderdale steals the show. The Oregonian/ OregonLive, 2008-11-16. [dostęp 2024-12-28]. (ang.).
  12. ↑ Guest Artists / Thomas M. Lauderdale. Oregon Symphony. [dostęp 2025-01-05]. (ang.).
  13. ↑ Hotel Amour: Meow Meow + Thomas M. Lauderdale. Pink Martini. [dostęp 2025-01-05]. (ang.).
  14. ↑ Thomas M. Lauderdale. IMDb. [dostęp 2025-01-05]. (ang.).
  15. ↑ Matt Davis: Lauderdale Slams Memorial Coliseum Plan. Portland Mercury, 2009-04-14. [dostęp 2025-01-07]. (ang.).
  16. ↑ Rob Finch: Beau Breedlove tells of his romance as a 17-year-old with Sam Adams. The Oregonian/ OregonLive, 2009-01-25. [dostęp 2025-01-07]. (ang.).
  17. ↑ Tiffany Sharples: Can Portland’s Gay Mayor Survive a Scandal?. Time Magazine US, 2009-01-27. [dostęp 2025-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-11)]. (ang.).
  18. ↑ Anne Adams: Pink Martini’s Populist Rally. Portland Monthly, 2011-10-28. [dostęp 2025-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-06)]. (ang.).
  19. ↑ Adam Torgerson: Willamette announces commencement speakers, honorary degree recipients. Willamette University, 2018-04-23. [dostęp 2024-12-28]. (ang.).
  20. 1 2 Pink Martini Album Covers. Pink Martini. [dostęp 2024-12-05].
  21. 1 2 Pink Martini Discography. ALLMusic. [dostęp 2024-12-25]. (ang.).
  22. ↑ The Road – China Forbes. Pink Martini. [dostęp 2025-01-09]. (ang.).
  23. ↑ The Road. Bandcamp, 2024. [dostęp 2025-01-09]. (ang.).
  24. ↑ Pink Martini. Naïve. [dostęp 2025-01-07]. (fr.).
  25. ↑ Pink Martini CDs and Albums. Wrasse Records. [dostęp 2025-01-07]. (ang.).
  26. ↑ Pink Martini. Audiogram. [dostęp 2025-01-07]. (ang.).
  27. ↑ Pink Martini Vinyl Records & Discography. VMP. [dostęp 2025-01-07]. (ang.).
  28. ↑ Inertia Recordings/ Pink Martini. Discogs/ Inertia Recordings. [dostęp 2025-01-09]. (ang.).
  29. ↑ Ales Music/ Pink Martini. Discogs/ Ales Music. [dostęp 2025-01-09]. (ang.).
  30. ↑ Pink Martini’s gay bandleader Thomas Lauderdale commits to Sunday’s outdoor show rain or shine. The Dallas Voice, 2012-03-24. [dostęp 2025-01-07]. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.