Tichon (Stiepanow)
| Nikołaj Stiepanow Николай Степанов | |
| Biskup archangielski i chołmogorski | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 marca 1963 |
| Data i miejsce śmierci |
20 października 2010 |
| Arcybiskup archangielski i chołmogorski | |
| Okres sprawowania |
1996–2010 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
28 sierpnia 1991 |
| Diakonat |
29 sierpnia 1991 |
| Prezbiterat |
1 września 1991 |
| Chirotonia biskupia |
4 lutego 1996 |
| Data konsekracji |
4 lutego 1996 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | |||||||||
| |||||||||
Tichon, imię świeckie Nikołaj Władimirowicz Stiepanow (ur. 2 marca 1963 w Kostromie, zm. 20 października 2010 w Archangielsku) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie kapłana prawosławnego. Jako nastolatek był hipodiakonem arcybiskupa kostromskiego i galickiego Kasjana. Po odbyciu służby wojskowej ukończył w 1986 seminarium duchowne w Leningradzie, a następnie wyższe studia teologiczne w Leningradzkiej Akademii Duchownej. W latach 1990–1991 kontynuował naukę w seminarium św. Włodzimierza w Nowym Jorku, gdzie dodatkowo zbierał materiały związane z pracą duszpasterską arcybiskupa amerykańskiego Tichona, późniejszego patriarchy Moskwy i całej Rusi, w Stanach Zjednoczonych. Po powrocie złożył 28 sierpnia 1991 śluby zakonne przed biskupem pietrozawodzkim i ołonieckim Manuelem (Pawłowem). Miało to miejsce w soborze Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Pietrozawodsku. Następnego dnia otrzymał święcenia diakońskie, zaś 1 września 1991 – kapłańskie. 16 czerwca 1992 został podniesiony do godności ihumena[1].
W 1995 został proboszczem odnowionej parafii przy soborze św. Aleksandra Newskiego w Pietrozawodsku. Od 1995 zasiadał w komisji opracowującej plan odnawiania prawosławnej sieci parafialnej na terenie Federacji Rosyjskiej. W grudniu tego samego roku otrzymał godność archimandryty[1].
4 lutego 1996 w Soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie miała miejsce jego chirotonia na biskupa archangielskiego i chołmogorskiego. Jako ordynariusz tejże eparchii doprowadził do wzniesienia szeregu nowych cerkwi lub otwarcia tych, które zostały zamknięte w okresie radzieckim[1]. Reaktywował m.in. monaster św. Aleksandra Oszewieńskiego[2]. Godność biskupa archangielskiego pełnił do swojej śmierci w 2010[3].
23 października 2010 został pochowany na Cmentarzu Bogorodskim w Archangielsku, w sąsiedztwie Cerkwi Wszystkich Świętych[4].