Przebieg kariery
Począwszy od sezonu 2009/2010 startował w Alpen Cup w kombinacji norweskiej, zajmując miejsca w piątej i szóstej dziesiątce. W latach 2013–2015 trzykrotnie wystąpił w konkursach kombinacji norweskiej na mistrzostwach świata juniorów w narciarstwie klasycznym. Indywidualnie najlepszym jego wynikiem było 24. miejsce z 2014[2].
W sezonie 2014/2015 rozpoczął starty w oficjalnych zawodach międzynarodowych w skokach narciarskich. W swoim debiucie w FIS Cup w lutym 2015 w Hinterzarten zajął 40. i 37. miejsce[3].
W lipcu 2015 w Villach zajął 4. miejsce w konkursie FIS Cup, a 8 sierpnia w Wiśle swój debiutancki występ w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego zakończył na 7. pozycji. We wrześniu 2015 wystąpił w Letnim Grand Prix w Czajkowskim, zajmując miejsca poza trzydziestką. 10 stycznia 2016 zajął 3. miejsce w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Garmisch-Partenkirchen[4]. Po tych zawodach został zgłoszony do występu na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016[5]. Zajął w nich 23. miejsce w konkursie indywidualnym oraz 6. w zawodach drużynowych. 30 stycznia 2016 w Sapporo zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, zajmując 37. miejsce, zaś kolejnego dnia zdobył po raz pierwszy punkty do klasyfikacji cyklu, zajmując 28. lokatę[4].
11 września 2016 zajął 2. miejsce w konkursie Letniego Grand Prix w Czajkowskim. Trzy inne konkursy cyklu również kończył w najlepszej dziesiątce. W Pucharze Świata 2016/2017 punkty zdobywał głównie na skoczniach mamucich, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 18. miejscu, w marcu w Planicy. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 był 35. (skocznia normalna) i 42. (skocznia duża) indywidualnie oraz 7. w drużynie[6].
W styczniu 2019 zajął 2. pozycję w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Sapporo. Punkty Pucharu Świata w sezonie 2018/2019 zdobył raz, dzięki zajęciu 28. miejsca na skoczni mamuciej w Oberstdorfie. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019, gdzie zajął 49. miejsce indywidualnie na skoczni dużej i 8. w drużynie męskiej[7].
W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS po raz ostatni wystąpił w lipcu 2019 – w zawodach Letniego Grand Prix w Wiśle odpadł w kwalifikacjach do zmagań indywidualnych, a w konkursie drużynowym z czeską kadrą zajął 8. lokatę[8]. Na początku grudnia 2019 ogłosił zakończenie kariery sportowej ze względu na trapiące go od kilku lat problemy zdrowotne z plecami (wypadające dyski)[9].
Stawał na podium mistrzostw Czech w skokach narciarskich. W 2015[10] i w styczniu 2017[11] zdobył brązowy medal na skoczni normalnej, a we wrześniu 2017 wywalczył złoto na skoczni dużej[12].
Skoki narciarskie
Starty T. Vančury na mistrzostwach świata – szczegółowo
| Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
| 35. |
25 lutego |
2017 |
Lahti |
Salpausselkä |
K-90 |
HS-100 |
indywid. |
87,0 m |
— |
107,5 pkt |
163,3 pkt |
Stefan Kraft |
| 42. |
2 marca |
2017 |
Lahti |
Salpausselkä |
K-116 |
HS-130 |
indywid. |
104,5 m |
— |
91,7 pkt |
187,6 pkt |
Stefan Kraft |
| 7. |
4 marca |
2017 |
Lahti |
Salpausselkä |
K-116 |
HS-130 |
druż.[a] |
114,5 m |
109,0 m |
922,7 pkt (207,1 pkt) |
181,5 pkt |
Polska |
| 49. |
23 lutego |
2019 |
Innsbruck |
Bergisel |
K-120 |
HS-130 |
indywid. |
100,0 m |
— |
69,8 pkt |
209,6 pkt |
Markus Eisenbichler |
| 8. |
24 lutego |
2019 |
Innsbruck |
Bergisel |
K-120 |
HS-130 |
druż.[b] |
118,0 m |
106,0 m |
818,4 pkt (180,9 pkt) |
169,1 pkt |
Niemcy |
Starty T. Vančury na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
| Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Skok 3 |
Skok 4 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
| 23. |
15-16 stycznia |
2016 |
Tauplitz |
Kulm |
K-200 |
HS-225 |
indywid. |
210,5 m |
166,5 m |
160,0 m |
—[d] |
409,7 pkt |
230,4 pkt |
Peter Prevc |
| 6. |
17 stycznia |
2016 |
Tauplitz |
Kulm |
K-200 |
HS-225 |
druż.[c] |
169,0 m |
202,5 m |
1018,4 pkt (290,5 pkt) |
449,3 pkt |
Norwegia |
Starty T. Vančury na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
| Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
| 7. |
23 lutego |
2016 |
Râșnov |
Trambulina Valea Cărbunării |
K-90 |
HS-100 |
indywid. |
88,5 m |
92,0 m |
226,1 pkt |
22,9 pkt |
David Siegel |
| 5. |
24 lutego |
2016 |
Râșnov |
Trambulina Valea Cărbunării |
K-90 |
HS-100 |
druż. mix.[f] |
91,5 m |
96,0 m |
808,8 pkt (225,5 pkt) |
74,0 pkt |
Słowenia |
| 6. |
24 lutego |
2016 |
Râșnov |
Trambulina Valea Cărbunării |
K-90 |
HS-100 |
druż.[e] |
92,5 m |
90,5 m |
789,6 pkt (227,7 pkt) |
77,1 pkt |
Niemcy |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
| Nr |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Miejsce |
Strata |
Zwycięzca |
| 1. |
11 września |
2016 |
Czajkowskij |
Snieżynka |
K-125 |
HS-140 |
138,0 m |
133,0 m |
263,6 pkt |
2. |
7,6 pkt |
Anže Semenič |
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
| Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Lok. |
Strata |
Zwycięzca |
| 1. |
10 stycznia |
2016 |
Garmisch-Partenkirchen |
Große Olympiaschanze |
K-125 |
HS-140 |
134,0 m |
132,0 m |
260,4 pkt |
3. |
5,0 pkt |
Thomas Hofer |
| 2. |
22 stycznia |
2016 |
Sapporo |
Miyanomori |
K-90 |
HS-100 |
95,0 m |
94,0 m |
246,0 pkt |
1. |
— |
| 3. |
28 stycznia |
2017 |
Bischofshofen |
Paul-Ausserleitner-Schanze |
K-125 |
HS-140 |
137,0 m |
137,5 m |
287,8 pkt |
2. |
8,7 pkt |
Clemens Aigner |
| 4. |
29 stycznia |
2017 |
Bischofshofen |
Paul-Ausserleitner-Schanze |
K-125 |
HS-140 |
135,0 m |
137,0 m |
261,6 pkt |
1. |
— |
| 5. |
19 stycznia |
2019 |
Sapporo |
Ōkurayama |
K-123 |
HS-137 |
131,0 m |
135,5 m |
247,2 pkt |
2. |
2,2 pkt |
Clemens Aigner |
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]
| Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Konkurencja |
Wynik zwycięzcy |
Strata |
Zwycięzca |
| 53. |
25 stycznia |
2013 |
Liberec |
Sprint HS100/5 km |
11:49,4 |
+4:00,2 |
Manuel Faißt |
| 42. |
30 stycznia |
2014 |
Val di Fiemme |
Gundersen HS106/10 km |
29:47,1 |
+5:35,2 |
Philipp Orter |
| 24. |
1 lutego |
2014 |
Val di Fiemme |
Gundersen HS106/5 km |
13:44,2 |
+2:07,7 |
Philipp Orter |
| DNF |
4 lutego |
2015 |
Ałmaty |
Gundersen HS100/10 km |
25:54,2 |
- |
Jarl Magnus Riiber |
| 45. |
6 lutego |
2015 |
Ałmaty |
Gundersen HS100/5 km |
12:21,8 |
+4:38,7 |
Jarl Magnus Riiber |
| 8. |
7 lutego |
2015 |
Ałmaty |
Sztafeta HS100/4x5 km[g] |
48:41,4 |
+3:00,8 |
Austria |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
Uwagi
- 1 2 Skład zespołu: Viktor Polášek, Tomáš Vančura, Jakub Janda, Roman Koudelka
- 1 2 Skład zespołu: Viktor Polášek, Tomáš Vančura, Čestmír Kožíšek, Roman Koudelka
- 1 2 Skład zespołu: Tomáš Vančura, Jan Matura, Lukáš Hlava, Roman Koudelka
- ↑ Seria konkursowa została odwołana.
- 1 2 Skład zespołu: Viktor Polášek, František Holík, Jan Michálek, Tomáš Vančura
- 1 2 Skład zespołu: Zdena Pešatová, Viktor Polášek, Barbora Blažková, Tomáš Vančura
- ↑ Skład zespołu: Tomáš Portyk, Martin Dufek, Lukáš Daněk, Tomáš Vančura
Przypisy
- 1 2 Agnieszka Pająk: Tomas VANCURA - sylwetka. skijumping.pl, 2019-04-01. [dostęp 2019-04-17].
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
- 1 2 VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: Składy zagranicznych reprezentacji na MŚ w lotach narciarskich (aktualizacja). skijumping.pl, 2016-01-12. [dostęp 2019-08-06].
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
- ↑ Pavel Petr: Došlo mi, že nestíhám, říká závodník liberecké Dukly Tomáš Vančura o konci aktivní kariéry. liberec.rozhlas.cz, 2019-12-05. [dostęp 2019-12-05]. (cz.).
- ↑ Martyna Szydłowska: Hlava mistrzem Czech. skokinarciarskie.pl, 2015-07-19. [dostęp 2016-01-10].
- ↑ Adrian Dworakowski: Roman Koudelka wygrywa mistrzostwa Czech w Harrachovie. skijumping.pl, 2017-01-18. [dostęp 2018-04-16].
- ↑ Adam Bucholz, Dominik Formela: Vancura i Mrakotova mistrzami Czech. skijumping.pl, 2017-09-29. [dostęp 2019-08-06].
- 1 2 3 4 VANCURA Tomas - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 Adam Kwieciński: VANCURA Tomas II. [dostęp 2022-12-08].
- ↑ Season 2018/2019 - PLANICA Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2015. fis-ski.com, 2015-10-04. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2016. fis-ski.com, 2016-10-01. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2017. fis-ski.com, 2017-10-01. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
- ↑ VANCURA Tomas - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).