Torećk
![]() | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Populacja (2021) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
6247 | ||||
| Kod pocztowy |
85200–85279 | ||||
Położenie na mapie obwodu donieckiego ![]() | |||||
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |||||
| Strona internetowa | |||||
Torećk (ukr. Торецьк, w latach 1938–2016 Dzerżynśk, ukr. Дзержинськ; wcześniej do 1938 Szczerbyniwka, ukr. Щербинівка) – miasto na Ukrainie w obwodzie donieckim. Wydobycie węgla kamiennego, zakłady koksochemiczne, przemysł spożywczy.
Nazwa
Rada miejska wystąpiła do Rady Najwyższej o zmianę nazwy na Torećk[2][3] od nazwy rzeki Krywyj Toreć, Rada Najwyższa zatwierdziła decyzję 4 lutego 2016 roku[4]. Zmiana nazwy weszła w życie 18 lutego 2016.
Historia
Wieś została założona w 1810 roku w Imperium Rosyjskim[5][6].
We wrześniu 1936 r. zaczęto drukować gazetę[7].
W październiku 1938 r. osada typu miejskiego Szczerbyniwka stała miastem Dzerżynśk[5][6][8] (na cześć Feliksa Dzierżyńskiego).
Podczas okupacji niemieckiej w czasie II wojny światowej w mieście zlokalizowany był podobóz niemieckiego obozu jenieckiego Stalag 378[9].
W 1970 roku w mieście znajdowało się sześć kopalni węgla, koksownia, szkoła górnicza, szkoła medyczna oraz szkoła muzyczna[6].
Od 15 kwietnia do 21 lipca 2014 roku znajdowało się pod kontrolą Donieckiej Republiki Ludowej. Następnie miasto powróciło pod władzę Ukrainy. Na przełomie 2024/2025 roku Torećk był miejscem ciężkich walk podczas wojny rosyjsko-ukraińskiej; do lutego 2025 roku większość miasta została zdobyta przez Rosję[10].
Demografia
Przypisy
- 1 2 Чисельність наявного населення України на 1 січня 2021 року [online], ukrcensus.gov.ua [dostęp 2021-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-26] (ukr.).
- ↑ Дзержинськ на Донеччині перейменують в Торецьк. depo.ua, 2015-10-16. (ukr.).
- ↑ Дзержинск переименовали в Торецк (исправлено). dotb.dn.ua, 2015-10-16. (ros.).
- ↑ Decommunisation continues: Rada renames several towns and villages [online], www.unian.info [dostęp 2016-02-09].
- 1 2 Дзержинск // Советский энциклопедический словарь. редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. 4-е изд. М., «Советская энциклопедия», 1986. стр.387
- 1 2 3 4 Дзержинск // Большая Советская Энциклопедия. / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 8. М., «Советская энциклопедия», 1972.
- ↑ № 2683. Дзержинский шахтёр // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 - 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.352
- 1 2 Дзержинск // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 1. М., "Советская энциклопедия", 1991. стр.386
- ↑ Geoffrey P. Megargee, Rüdiger Overmans, Wolfgang Vogt: The United States Holocaust Memorial Museum Encyclopedia of Camps and Ghettos 1933–1945. T. IV. Indiana University Press, United States Holocaust Memorial Museum, 2022, s. 378. ISBN 978-0-253-06089-1. (ang.).
- ↑ Piotr Andrusieczko, Wiktoria Bieliaszyn, Ukraińcy kontynuują operację w obwodzie kurskim. Stabilizacji frontu jednak nie widać [online], wyborcza.pl, 9 lutego 2025.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.24





