Toyotama-hime

Toyotama-hime (jap. 豊玉姫) lepiej znana jako Oto-hime (jap. 乙姫) – postać z mitologii japońskiej, piękna córka Watatsumiego (inaczej Ryūjin), smoczego króla lub króla mórz. Wyszła za mąż za Hooriego i urodziła mu syna o imieniu Ugayafukiaezu, który był ojcem Jimmu, pierwszego cesarza Japonii. Niedługo po urodzeniu dziecka została nakryta przez męża w swojej prawdziwej postaci, po czym zawstydzona pod postacią smoka odleciała do pałacu swojego ojca.
Toyotama-hime spotkała Hooriego nieopodal Ryūgū-jō (Smoczego Pałacu), gdy poszukiwał haczyka na ryby swojego brata Hoderiego, który zgubił w czasie połowu. Ponieważ brat nie chciał przyjąć żadnego innego w zamian, Hoori udał się w głębiny, aby odszukać zgubę. Dziewczyna zakochała się w przybyszu, a ten odwzajemnił jej uczucia, ożenił się z nią i przez trzy lata mieszkał razem z nią w podwodnym królestwie.
Pewnego dnia Hoori zapragnął jednak powrócić w rodzinne strony. Oto-hime widząc, jak bardzo tęskni za swoją ojczyzną, postanowiła pomóc odnaleźć mu zagubiony haczyk, który utkwił w pyszczku jednej z ryb, a następnie poradziła mu, jak rzucić na brata zły urok:
- Kiedy będziesz bratu oddawał ten haczyk na ryby, masz wypowiedzieć takie oto słowa: Niech ten haczyk ciebie zniechęci do wszystkiego, doprowadzi do szaleństwa, nabawi bytu nędznego i w otępieniu pogrzebie. Wymawiając je, podaj mu zgubę ręką wyciągniętą do tyłu
Hoori pożegnał się z żoną i opuścił podwodne królestwo. Wkrótce potem Oto-hime również wyruszyła na ląd, gdyż gdy żegnała się z mężem była już w ciąży i postanowiła powić dziecko w jego królestwie. Kiedy nadszedł dzień porodu udała się do chaty i zakazała Hooriemu zaglądać do środka. W mężczyźnie zwyciężyła jednak ciekawość: otworzył drzwi i ujrzał swoją ukochaną w prawdziwej postaci morskiego potwora. Rozgniewana Toyotama-hime wróciła do Smoczego Pałacu, opuszczając męża i syna, któremu nadano imię Ugayafukiaezu. Do opieki nad synem wysłała swoją siostrę – Tamayori-bime. Odejście Otohime do pałacu ojca miało tłumaczyć przerwanie jedności lądu i morza.
Genealogia
| Izanagi | Izanami | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inni bogowie | Amaterasu | Tsukuyomi | Susanoo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Takamimusubi | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Toyoakitsushi | Oshihomimi | Ōyamatsumi | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Watatsumi | Ninigi | Konohanasakuya | Tenazduchi | Ashinadzuchi | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Otohime | Hoori | Hoderi | Hosuseri | Kushiinada | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Tamayori-bime | Ugayafukiaezu | Suseri-bime | Ōkuninushi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inahi | Mikenu | Itsuse | Airahime | Jimmu | Himetataraisuzu | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Tagishimimi | Kasumimi | Kawamata-bime | Kamununakawamimi | Hikoyai | Kamuyaimimi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bibliografia
- Agnieszka Kozyra: Mitologia japońska. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2011, s. 58-59. ISBN 978-83-262-1002-0.

