Tragopan czerwony
| Tragopan satyra[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
 samiec | |||
.JPG) samica w zoo | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
tragopan czerwony | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Tragopan czerwony[4], tragopan satyr (Tragopan satyra) – gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Jeden z pięciu gatunków tragopanów[4]. Występuje w Himalajach. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5].
Występowanie
Himalaje – północne Indie, Nepal, Sikkim, Bhutan, skrajnie południowe Chiny i Arunachal Pradesh; na wysokościach 2450–4250 m n.p.m. Zimą schodzi w niższe partie gór.
W naturze jest dziki i ostrożny. Ptaki spotyka się pojedynczo albo parami, czasami w większych grupach rodzinnych. W lasach dębowych i rododendronowych, na stromych zboczach gór.
Opis
Osiąga 68–72 cm długości, samica jest mniejsza – 58 cm. Masa samców 1,6–2,1 kg, samice 1,0–1,2 kg. Wyraźny dymorfizm płciowy. Młode tragopany są bardziej podobne do samicy.
Pożywienie
Pokarm składa się przeważnie z zielonych części roślin, nasion. Nie gardzi też owadami i drobnymi kręgowcami.
Rozmnażanie
W drugim roku, gatunek monogamiczny. Gniazdo zazwyczaj na większej wysokości, na drzewie lub półce skalnej. Na gniazdo tragopany wykorzystują opuszczone gniazda większych ptaków. Znoszą około 3–6 jaj, czas wysiadywania: 28 dni. Młode pisklaki lęgną się już z dobrze wykształconymi lotkami. To im pomaga opuścić gniazdo zaraz po wylęgu.
Status zagrożenia
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN tragopan czerwony od 2024 roku klasyfikowany jest jako gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern); wcześniej uznawano go za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened). Wcześniejsze szacunki mówiące o liczebności populacji poniżej 20 tysięcy dorosłych osobników wydają się obecnie (2024) mocno zaniżone. Liczebność populacji prawdopodobnie powoli spada[3][6].
Przypisy
- ↑ Tragopan satyra, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 Satyr Tragopan (Tragopan satyra). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-18)]. (ang.).
- 1 2 Tragopan satyra, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- 1 2 Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Lophophorini Gray,GR, 1841 (wersja: 2024-09-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-07].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-31]. (ang.).
- ↑ Species factsheet: Satyr Tragopan Tragopan satyra [online], BirdLife International [dostęp 2025-02-07] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Tragopan czerwony (Tragopan satyr). Hodowla bażantów i ptaków egzotycznych – tragopan. [dostęp 2023-10-02].
- Satyr Tragopan (Tragopan satyra). gbwf.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-26)]. (ang.).