Tragurio

Tragurio – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:

Na tarczy dzielonej w słup, w polu prawym, błękitnym, połuorzeł srebrny, ukoronowany, z mieczem w łapie;

Pole prawe złote w pas, od czoła smok czarny, ziejący ogniem, od podstawy drzewo rozdarte, zielone, na którym ptak barwy nieznanej trzymający gałązkę z różą czerwoną.

Klejnot nieznany.

Nadany Mateuszowi Coss de Tragurio i Janowi Statilio 10 kwietnia 1525.

Tragurio, Statilio.

• Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 296. ISBN 83-7181-217-5.