Trenażer czołgowy MPG-69
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
uczeń + instruktor |
| Historia | |
| Prototypy |
1969 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
1 silnik gaźnikowy, 2-suwowy, 3-cylindrowy o mocy 40 KM przy 4300 obr./min |
| Transmisja |
mechaniczna |
| Długość |
2,93 m |
| Szerokość |
2,125 m |
| Wysokość |
1,585 m |
| Prześwit |
0,42 m |
| Masa |
1200 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość |
35 km/h |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Rowy (szer.) |
0,75 m |
| Ściany (wys.) |
0,23 m |
| Kąt podjazdu |
30º |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
 Polska | |
Trenażer czołgowy MPG-69 – trenażer przeznaczony do nauki jazdy czołgiem, został skonstruowany w 1969 roku przez płk mgr inż. Zbigniewa Węglarza w Wyższej Oficerskiej Szkole Samochodowej w Pile.
Pierwsza wersja to mały pojazd gąsienicowy (MPG) przeznaczony do nauki jazdy ciągnikami gąsienicowymi, napędzany dwucylindrowym, czterosuwowym silnikiem motocyklowym M-72 o mocy 22 KM. W silniku tym zastosowano przymusowe chłodzenie przy pomocy dmuchawy połączonej z wałem korbowym silnika. Pojazd o masie 700 kg osiągał prędkość 50 km/h.
Druga wersja to trenażer czołgowy MPG-69 przeznaczony do nauki jazdy czołgiem. Różnił się on od pierwszej wersji tym, że zastosowano do napędu dwusuwowy trzycylindrowy silnik S-31, z samochodu Syrena 104, o mocy 40 KM. Zastosowano podwójne koła i szersze gąsienice co przy masie 1200 kg dawało mały nacisk jednostkowy 0,08 kg/cm², umożliwiający jazdę w każdym terenie. Maksymalną prędkość ograniczono do 35 km/h.
Trenażer miał przedział kierowcy wyposażony identycznie jak w czołgu w oryginalne czołgowe przyrządy kierowania, peryskopy i wskaźniki na desce rozdzielczej. Jazda mogła się odbywać przy zdjętym nadwoziu, przy podniesionym siodełku, z głową kierowcy wysuniętą przez luk oraz przy opuszczonym siodełku i widoczności przez peryskopy. Obok kierowcy znajdowało się siodełko instruktora, który miał okno, dodatkowy pedał hamulca, dostęp do dźwigni skrzyni biegów i wyłącznik zapłonu. Trenażery te były stosowane do nauki jazdy we wszystkich jednostkach pancernych szkolących kierowców czołgów.
Bibliografia
- Przymanowski Janusz "Pochwała treningu" [w:] Ściśle Jawne, Wydawnictwo MON, Warszawa 1973, s. 236
- "Fabryka Małych Czołgów" [w:] "Żołnierz Polski" nr 241 z 13.10.1970 r.
- "Horyzonty Techniki" nr 9 z 1975 r.
- "Laureaci dorocznych nagród MON" [w:] "Żołnierz Polski" nr 241 z 13.10.1970 r.
- "Młody Technik" nr 3 z 1974 r.
- "MPG-69" [w:] "Żołnierz Polski" nr 13 z 24.03.1974 r.
- "Nowocześność w szkoleniu" [w:] "Trybuna Ludu" nr 79 z 20.03.1974 r.
- "Treningowy pojazd gąsienicowy MPG-69" [w:] "Wojskowy przegląd techniczny" nr 10 z 1970 r.
- "Wojskowi wynalazcy i racjonalizatorzy" [w:] "Trybuna Ludu" nr z 23.09.1973 r.
- "Wybrane projekty racjonalizatorskie – Trenażer czołgowy MPG-69" [w:] "Wojskowy przegląd techniczny" nr 9 z 1971 r.
Galeria
