Trubacz

Trubacz
Ilustracja
Widok spod Żeleźnicy
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Pasmo

Pogórze Orawsko-Jordanowskie

Wysokość

805 m n.p.m.

Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, blisko centrum na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Trubacz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Trubacz”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Trubacz”
Ziemia49°31′27,16″N 19°55′32,50″E/49,524211 19,925694

Trubacz (805 m) – szczyt znajdujący się w grzbiecie ciągnącym się od Przełęczy Pieniążkowickiej (717 m) poprzez Bucznik (783 m), Trubacz i Janiłówkę (817 m) do Przełęczy Sieniawskiej oddzielającej Pogórze Orawsko-Jordanowskie od Gorców[1][2]. Grzbiet ten oddziela Orawę (po południowej stronie) i Podhale (po północnej stronie), biegnie nim także dział wodny między zlewniami Raby i Dunajca[3].

Trubacz jest w większości porośnięty lasem, jednak na południowych stokach pod szczytem jest duża łąka, dzięki temu z jego szczytu widać Tatry. Prowadzi przez niego znakowany szlak turystyczny łączący Gorce z Beskidem Orawsko-Podhalańskim[3].

W regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego Trubacz zaliczany jest do Beskidu Orawsko-Podhalańskiego[4], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Pogórza Orawsko-Jordanowskiego[5]. Przez Trubacz biegnie granica między wsiami Pyzówka (stoki południowe) i Bielanka w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim[1].

Szlak turystyczny
szlak turystyczny niebieski Stare Wierchy – Kulakowy Wierch – Przełęcz Sieniawska – Janiłówka – Trubacz – Bielanka – Kierówka – przełęcz Pod Żeleźnicą – Żeleźnica[6].

Przypisy

  1. 1 2 Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-02-27].
  2. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2025-02-27].
  3. 1 2 Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 337, ISBN 978-83-62460-30-4.
  4. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 329–333, ISBN 83-01-12479-2.
  5. ↑ J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 170, 481, 489.
  6. ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.