Trzmiel czarnopaskowany
| Bombus schrencki | |
| Morawitz, 1882 | |
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Plemię |
trzmielowate |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
trzmiel czarnopaskowany |
Trzmiel czarnopaskowany[1], trzmiel Schrencka[2] (Bombus schrencki) – gatunek owada z rodziny pszczołowatych. Zaliczany do pszczół właściwych, plemienia trzmielowate (Bombini). Występuje w Europie oraz w Azji po Japonię i Kamczatkę[3]. W Polsce spotykany na północnym wschodzie[4].
Wygląd
Samce, robotnice i królowe ubarwione podobnie. Ciało rudo owłosione z domieszką czarnych włosków, na odwłoku naprzemiennie ułożone czarne i beżowe włoskowe przepaski[1]. Ogólny wzór ubarwienia podobny do trzmiela rudego, przez co możliwe są pomyłki w oznaczeniu. Owłosienie tułowia zawsze bez domieszki czarnych włosków, a ostatni tergit odwłoka u samic czarno owłosiony (u trzmiela rudego na tułowiu może występować domieszka czarnych włosków, a owłosienie ostatniego tergitu jest rude)[3]. Na oznaczenie gatunku pozwala również m.in. charakterystyczne urzeźbienie głowy oraz kształt aparatu kopulacyjnego samców[3].
Biologia
Gatunek społeczny. Spotykany przede wszystkim w lasach świerkowych i na torfowiskach[4]. Pojawia się w kwietniu i lata do września[1]. Odwiedza kwiaty ponad 40 gatunków roślin[4][1]. Gatunek ten ma prawdopodobnie duże zdolności dyspersyjne[5].
Przypisy
- 1 2 3 4 Anna Krzysztofiak, Lech Krzysztofiak, Tadeusz Pawlikowski, Trzmiele Polski : przewodnik terenowy, Suwałki: Krzysztofiak & Krzysztofiak, 2004, ISBN 83-920046-9-8, OCLC 749447213 [dostęp 2022-12-14].
- ↑ Józef Banaszak, Import trzmieli do Polski - korzyści i zagrożenia, „Chrońmy Przyrodę Ojczystą”, 52 (4), Repozytorium Cyfrowe Instytutów Naukowych, 1996, s. 111 [dostęp 2024-06-28].
- 1 2 3 Bumblebees of Europe and neighbouring regions | WorldCat.org [online], search.worldcat.org [dostęp 2024-08-01] (ang.).
- 1 2 3 Aneta Sikora, Pszczoły w mieście : trzmiele Wrocławia, wyd. 1, Wrocław: Stowarzyszenie Natura i Człowiek, 2018, ISBN 978-83-945844-0-5, OCLC 1088968846 [dostęp 2022-12-14].
- ↑ Pierre Rasmont i inni, Climatic Risk and Distribution Atlas of European Bumblebees, „BioRisk”, 10, 2015, s. 1–236, DOI: 10.3897/biorisk.10.4749, ISSN 1313-2652 [dostęp 2024-08-01].