USS Canberra (CA-70)

USS Canberra (CA-70)

Historia
Stocznia	Fore River Shipyard
Położenie stępki	6 marca 1944
Wodowanie	19 kwietnia 1943
US Navy
Wejście do służby	14 października 1943
Wycofanie ze służby	2 lutego 1970
Los okrętu	Zezłomowany lipcu 1980
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	13 600 ton
Długość	205,26
Szerokość	21,59 m
Zanurzenie	6,25 m
Prędkość	33 węzłów
Załoga	1142

USS Canberra (CA-70/CAG-2) – amerykański krążownik ciężki typu Baltimore, zwodowany w 1943 roku. Okręt miał początkowo nosić nazwę „Pittsburgh”, ale jeszcze przed wodowaniem zmieniono ją na „Canberra” – na cześć australijskiego krążownika HMAS „Canberra” zatopionego w czasie bitwy koło wyspy Savo. Był to jedyny okręt United States Navy nazwany na cześć okrętu floty innego państwa i noszący imię stolicy innego państwa^[1].

15 czerwca 1956 roku ukończono przebudowę okrętu na krążownik rakietowy, jako drugi okręt tego rodzaju na świecie po bliźniaczym USS „Boston”^[2]. Pozostawiono dwie wieże z sześcioma działami 203 mm na dziobie, natomiast na rufie zamontowano dwie podwójne wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych RIM-2 Terrier z zapasem 144 pocisków (72 na wyrzutnię) oraz dwa radary kierowania ogniem^[2]. Uzbrojenie przeciwlotnicze uzupełniało 10 dział 127 mm w pięciu wieżach i 8 dział 76 mm w czterech podwójnych stanowiskach^[2]. Okręt klasyfikowano jako eskortowiec floty (fleet escort) i otrzymał nową sygnaturę CAG-2^[2]. Ponieważ pociski stały się wkrótce przestarzałe, w maju 1968 roku okręt z powrotem przeklasyfikowano na krążownik ciężki, z powrotem do sygnatury CA. Używany był do ostrzeliwania brzegów podczas wojny wietnamskiej^[2].

Został wycofany ze służby w 1970 roku, a skreślony z listy floty 31 lipca 1978 roku^[2].

• Conway’s All the world’s fighting ships, 1947–1995. Robert Gardiner, Stephen Chumbley (red.). Annapolis: Naval Institute Press, 1995. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).

• Strona usscanberra.com