USS Canonicus (1863)

USS Canonicus
	Historia
Stocznia	Harrison Loring
Położenie stępki	1862
Wodowanie	1 sierpnia 1863
	US Navy
Wejście do służby	16 kwietnia 1864
Wycofanie ze służby	1877
Los okrętu	sprzedany na złom 19 lutego 1908
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	2100 ton
Długość	68 m
Szerokość	13,2 m
Zanurzenie	4,1 m
	Napęd
	2 kotły; 1 śruba napędzana przez silnik systemu Ericssona; 320 IHP (235 kW)
Prędkość	8 węzłów
	Uzbrojenie
	2 działa 381 mm systemu Dahlgren
	Opancerzenie
	żelazne; boczny 127 - 76 mm; wieże: 254 mm; pomieszczenie sterowe: 203 mm; pokład: 38 mm
Załoga	85

USS Canonicus – amerykański jednowieżowy monitor typu Canonicus. Zbudowany w czasie wojny secesyjnej. Brał udział w blokadzie szlaków komunikacyjnych Konfederatów.

Historia

Okręt został zwodowany w stoczni Harrisona Loringa w Bostonie 1 sierpnia 1863. Wszedł do służby 16 kwietnia 1864. Pierwszym dowódcą został komandor porucznik E. G. Parrott. W czerwcu i grudniu 1864 ostrzeliwał konfederackie baterie w rejonie rzeki James. Od 15 grudnia 1864 przez 4 tygodnie atakował konfederackie pozycje w Fort Fisher. Podczas tej akcji został trafiony przez artylerię wroga 40 razy. Wskutek ostrzału nikt nie zginął, dwa razy zniszczeniu uległa bandera okrętu.

Okręt został wycofany ze służby w Pensacoli w 1877. Okręt był prezentowany w 1907 na wystawie Jamestown Exposition jako ostatni ocalały monitor wojny secesyjnej. Okręt został sprzedany na złom 19 lutego 1908.

Zobacz też

USS „Canonicus”