USS Francis Scott Key (SSBN-657)
 | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
3 grudnia 1966 |
| Wycofanie ze służby |
2 września 1993[1] |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
129,54 m |
| Szerokość |
10,06 m |
| Zanurzenie testowe |
243,84 m |
| Napęd | |
| reaktor S5W z turbiną o mocy 15000 KM, jedna śruba | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Uzbrojenie | |
| 16 x Polaris A-3, Trident C-4 | |
| Wyrzutnie torpedowe |
torpedowe 4 x 533 mm (dziób) |
| Załoga |
143 |
USS Francis Scott Key (SSBN-657) – amerykański okręt podwodny o napędzie atomowym typu Benjamin Franklin, który w trakcie służby w amerykańskiej marynarce wojennej stanowił część strategicznego systemu odstraszania nuklearnego. "Francis Scott Key" przenosił pierwotnie pociski balistyczne SLBM typu Polaris A-3, w październiku 1979 roku jednak, wyszedł na patrol jako pierwsza jednostka wyposażona w najnowsze ówcześnie pociski Trident I C-4.
Przypisy
Bibliografia
- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.