USS Moccasin (SS-5)

USS Moccasin (SS-5)
Ilustracja
USS A-4 (ex-„Moccasin”) w 1912 r.
Klasa

okręt podwodny

Typ

A

Historia
Stocznia

Crescent Shipyard, Elizabeth

Położenie stępki

8 listopada 1900

Wodowanie

20 sierpnia 1901

 US Navy
Wejście do służby

17 stycznia 1903

Wycofanie ze służby

16 stycznia 1922

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


107 ton
123 t

Długość

19,5 m

Szerokość

3,6 m

Zanurzenie

3,2 m

Zanurzenie testowe

25 m

Rodzaj kadłuba

jednokadłubowy

Materiał kadłuba

stal

Napęd
1 silnik benzynowy o mocy 160 KM
1 silnik elektryczny o mocy 70 KM
1 śruba
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


8 węzłów
7 w.

Zasięg

powierzchnia: 184 Mm przy 8 w.
zanurzenie: 21 Mm przy 4 w.

Uzbrojenie
5 torped
Wyrzutnie torpedowe

1 x 450 mm (18")

Załoga

7

USS Moccasin (SS-5) – amerykański okręt podwodny z początku XX wieku i okresu I wojny światowej, czwarta zamówiona jednostka typu A. Została zwodowana 20 sierpnia 1901 roku w Crescent Shipyard w Elizabeth i przyjęta w skład US Navy 17 stycznia 1903 roku. W listopadzie 1911 roku nazwę okrętu zmieniono na oznaczenie literowo-numeryczne A-4. Okręt skreślono z listy floty 16 stycznia 1922 roku.

Projekt i budowa

USS „Moccasin”, zaprojektowany przez inż. Johna Hollanda, stanowił rozwinięcie jego poprzedniego projektu Holland VI – pierwszego okrętu podwodnego zakupionego przez US Navy[1][2]. Oprócz większych wymiarów i wyporności, na śródokręcie przeniesiono zbiorniki balastowe w celu poprawy manewrowości[1]. „Moccasin”, podobnie jak wszystkie okręty typu A, był jednostką pół-eksperymentalną (m.in. testowano na nim różne rodzaje kiosków i peryskopy[3]).

Okręt zbudowany został w stoczni Crescent Shipyard w Elizabeth[2][4][5]. Stępkę jednostki położono 8 listopada 1900 roku[4], a zwodowana została 20 sierpnia 1901 roku[1][2].

Dane taktyczno–techniczne

„Moccasin” był małym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej. Długość całkowita wykonanej ze stali jednostki wynosiła 19,5 metra, szerokość 3,6 metra i zanurzenie 3,2 metra[1][2][6]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 107 ton, a w zanurzeniu 123 tony[1][2][6]. Okręt napędzany był na powierzchni przez 4-cylindrowy silnik benzynowy Otto o mocy 160 koni mechanicznych (KM)[1][2][7]. Napęd podwodny zapewniał silnik elektryczny prądu stałego o mocy 70 KM[7][8][a]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 8 węzłów na powierzchni i 7 węzłów w zanurzeniu[1][2][7]. Zasięg wynosił 184 Mm przy prędkości 8 węzłów w położeniu nawodnym oraz 21 Mm przy prędkości 4 węzłów pod wodą[1]. Energia elektryczna magazynowana była w akumulatorach kwasowo-ołowiowych o zmiennym napięciu od 70 do 160 V, które zapewniały 2 godziny podwodnego pływania przy pełnym obciążeniu[2][9]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 25 metrów[10].

Okręt wyposażony był w dziobową wyrzutnię torped kalibru 450 mm (18")[b], z łącznym zapasem pięciu torped[1][2]. Załoga okrętu składała się z jednego oficera oraz sześciu podoficerów i marynarzy[1][2][9].

Przebieg służby

USS „Moccasin” (Submarine Torpedo Boat No. 5) został wcielony do służby w US Navy 17 stycznia 1903 roku[4]. Pierwszym dowódcą jednostki został chor. Frank L. Pinney. Okręt został przydzielony do Centrum Uzbrojenia Torpedowego w Newport, gdzie brał udział w szkoleniu i eksperymentach[12]. 15 czerwca 1904 roku „Moccasin” został wycofany z czynnej służby, przeniesiony do Rezerwowej Flotylli Torpedowej. 20 lipca 1909 roku „Moccasin” wraz z „Adderem” na pokładzie węglowca USS „Caesar” rozpoczął podróż na Filipiny, osiągając Olongapo 1 października[12]. 10 lutego 1910 roku okręt ponownie przyjęto do służby w 1. Dywizjonie Okrętów Podwodnych we Flocie Azjatyckiej[1]. 17 listopada 1911 roku nazwę okrętu zmieniono na oznaczenie literowo-numeryczne A-4. W okresie I wojny światowej okręt patrolował wejście do Zatoki Manilskiej i eskortował lokalne konwoje[12]. 12 grudnia 1919 roku w Cavite A-4 został wycofany ze służby i przeznaczony na okręt-cel. 17 lipca 1920 roku okręt otrzymał numer identyfikacyjny SS-5[2][4]. Z listy floty został skreślony 16 stycznia 1922 roku[3][2][4].

Uwagi

  1. ↑ Opracowania znacznie różnią się wartościami mocy silnika elektrycznego: Paul E. Fontenoy podaje 160 KM[1], zaś Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921 - 150 KM[2].
  2. ↑ Amerykańskie torpedy 18-calowe miały faktyczny kaliber 17,72 cala (450 mm)[11].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 152.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 127.
  3. 1 2 Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 153.
  4. 1 2 3 4 5 Robert Hutchinson: Jane’s Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: 2001, s. 27.
  5. ↑ John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 151.
  6. 1 2 J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 584.
  7. 1 2 3 Robert Hutchinson: Jane’s Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: 2001, s. 25.
  8. ↑ Jim Christley, Peter Bull: US submarines, 1900-35. Oxford: 2011, s. 10.
  9. 1 2 Jim Christley, Peter Bull: US submarines, 1900-35. Oxford: 2011, s. 11.
  10. ↑ Ivan Gogin: 'A' submarines (1903). Navypedia. [dostęp 2019-01-14]. (ang.).
  11. ↑ Tony DiGiulian: Torpedoes of the United States of America. www.navweaps.com. [dostęp 2016-11-24]. (ang.).
  12. 1 2 3 Jim Christley, Peter Bull: US submarines, 1900-35. Oxford: 2011, s. 13.

Bibliografia

  • Jim Christley, Peter Bull: US submarines, 1900-35. Oxford: Osprey Publishing, 2011. ISBN 978-1-84908-185-6.
  • Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.
  • Tony DiGiulian: Torpedoes of the United States of America. www.navweaps.com. [dostęp 2016-11-24]. (ang.).
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: 'A' submarines (1903). Navypedia. [dostęp 2019-01-14]. (ang.).
  • Robert Hutchinson: Jane’s Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).
  • Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
  • John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.