USS Omaha (CL-4)

USS Omaha (CL-4)

USS Omaha w zatoce Nowojorskiej 10 lutego 1943 roku
Historia
Stocznia	Todd Shipbuilding & Dry Dock Co., Tacoma
Położenie stępki	6 grudnia 1918
Wodowanie	14 grudnia 1920
US Navy
Wejście do służby	24 lutego 1923
Wycofanie ze służby	1 listopada 1945
Los okrętu	złomowany w lutym 1946
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	7050 ton
Długość	169,6 m
Szerokość	16,9 m
Zanurzenie	6,1 m
Napęd
12 kotłów wodnorurkowych White Foster, 4 turbiny parowe Westinghouse, 4 śruby, moc 90 000 KM
Prędkość	34,7 węzły
Zasięg	6700 mil morskich przy prędkości 12 węzłów
Uzbrojenie
12 × 152 mm L50 (2xII i 8xI) 6 × 76 mm L50 (6xI) 6 x 40 mm L60 (3xII) 12 x 20 mm (12xI) 6 wyrzutni torped 533 mm (2xIII)
Wyposażenie lotnicze
2 wodnosamoloty
Załoga	806 oficerów i marynarzy (1944 rok)

USS Omaha (CL-4) – amerykański lekki krążownik typu Omaha. Zwodowany w 1920 roku.

Po wejściu do służby w 1923 roku znalazł się w składzie Floty Atlantyckiej US Navy. Pierwszym dowódcą okrętu był komandor David C. Hanrahan. Aż do wybuchu wojny krążownik odbywał rutynowe rejsy szkoleniowe odwiedzając liczne porty na Karaibach i w basenie Morza Śródziemnego. Następnie wraz z niszczycielem USS "Somers" (DD-381) brał udział w Patrolach Neutralności na środkowym Atlantyku. Dowodził nim wówczas komandor Theodore E. Chandler. 6 listopada 1941 roku napotkał i zatrzymał frachtowiec płynący pod amerykańską flagą, który w rzeczywistości okazał się być niemieckim statkiem "Odenwald". Załoga statku próbowała go zatopić, ale grupa abordażowa z "Omahy" zapobiegła temu i statek został odholowany do Portoryko. Po włączeniu się Stanów Zjednoczonych do wojny, krążownik odbywał patrole na południowym Atlantyku aż do 1944 roku. 4 stycznia 1944 roku wraz z niszczycielem USS "Jouett" (DD-396) zatrzymał kolejnego łamacza blokady, niemiecki frachtowiec "Rio Grande". Po opuszczeniu statku przez załogę, krążownik posłał go na dno ogniem artyleryjskim. 5 stycznia 1944 roku, "Omaha" wraz z niszczycielem przechwyciła kolejny niemiecki statek "Burgerland", którego załoga odpaliła ładunki niszczące i opuściła pokład. Nim zatonął posłużył jako tarcza strzelnicza dla dział krążownika. Obydwa niemieckie statki przewoziły do Niemiec kauczuk. W marcu 1944 roku "Omaha" przybyła do Neapolu, przygotowując się do operacji inwazyjnej w południowej Francji. Po rozpoczęciu inwazji w dniach od 19 do 25 sierpnia krążownik ostrzeliwał cele w rejonie Tulonu. Następnie powrócił na południowy Atlantyk do końca wojny wykonując zadania patrolowe. 1 września 1945 roku "Omaha" przybyła do Filadelfii. Tam została wycofana ze służby następnie skreślona z listy okrętów i złomowana w lutym 1946 roku.

USS „Omaha” zdobyła battle star za swoją służbę podczas II wojny światowej.

• Wojciech Holicki. Amerykańskie lekkie krążowniki typu Omaha II. „Nowa Technika Wojskowa”. 8, s. 58-60, 1999. ISSN 1230-1655.