USS Seymour D. Owens (DD-767)
![]() | |
| Historia | |
| Położenie stępki | |
|---|---|
| Wejście do służby |
5 listopada 1949 |
| Los okrętu | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
2,425 ton |
| Długość |
całkowita: 119 m |
| Szerokość |
12,5 m |
| Zanurzenie |
5,6 m |
| Napęd | |
| 60 000 shp (45 MW); turbiny parowe; 2 śruby | |
| Prędkość |
35 węzłów |
| Zasięg |
4500 mil morskich przy prędkości 20 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 6 × 127 mm/38 12 × 40 mm przeciwlotnicze 11 × 20 mm przeciwlotnicze 10 × 533 mm wyrzutnie torped 6 miotaczy bomb głębinowych 2 zrzutnie bomb głębinowych | |
| Załoga |
336 ludzi |
USS Seymour D. Owens (DD-767) amerykański niszczyciel typu Gearing będący w służbie United States Navy w czasie II wojny światowej. Patronem okrętu był Seymour D. Owens, który był dowódcą niszczyciela USS Norman Scott (DD-690). Został zabity w czasie akcji w pobliżu wybrzeża wyspy Tinian 24 lipca 1944.
Stępkę okrętu położono 3 kwietnia 1944 w stoczni Bethlehem Steel Company w San Francisco. Ponieważ okręt nie został ukończony do końca wojny dalsze prace wstrzymano 7 stycznia 1946. Niekompletny kadłub został dostarczony Marynarce 28 lutego 1947. Część kadłuba została użyta do naprawy niszczyciela USS "Ernest G. Small" (DD-838). Pozostały kadłub został zakotwiczony w ramach Floty Rezerwowej Pacyfiku (ang. Pacific Reserve Fleet), gdzie pozostał do sprzedaży na złom firmie National Metal and Steel Co. 23 marca 1959. Nazwa "Seymour D. Owens" została skreślona z listy jednostek floty 9 czerwca 1958.
Bibliografia
- Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.
_at_the_Long_Beach_Naval_Shipyard_on_13_December_1951_(USN_15450).jpg)