USS Walrus (SS-437)

USS Walrus (SS-437)

Wodowanie jednostki
Historia
Położenie stępki	21 czerwca 1945
Wodowanie	20 września 1946
Zamówiony dla  US Navy
Los okrętu	nie wcielony do służby zezłomowany w 1958
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	1570 ton w położeniu nawodnym 2428 ton w położeniu podwodnym
Długość	93,6 m linia wodna 95 m całkowita
Szerokość	8,2 m
Zanurzenie	4,6 m głębokość testowa 122 m
Napęd
dwa główne silniki o mocy 5400 shp, dwie śruby napędowe
Prędkość	wynurzony 20,25 węzła zanurzony 8,75 węzła
Zasięg	wynurzony:11.000 mil morskich przy prędkości 10 węzłów zanurzony:100 mil morskich przy prędkości 3 węzłów
Uzbrojenie
działo kalibru 127 mm (długość lufy 25 kalibrów) 2 działa 40 mm
Wyrzutnie torpedowe	10 x 533 mm (6 przednich, 4 tylne) z zapasem 24 torped
Załoga	80-90 oficerów i marynarzy

USS Walrus (SS-437) był trzecim okrętem US Navy noszącym tę nazwę. Należał do typu Tench^[1].

Jego konstrukcja została zatwierdzona i budowę rozpoczęto w stoczni Electric Boat Company w Groton. Stępkę położono 21 czerwca 1945. Zwodowano go 20 września 1946. Zaakceptowany przez US Navy 2 października 1946. Odstawiony do Atlantyckiej Floty Rezerwowej w New London. Skreślony z rejestru jednostek floty 9 czerwca 1958. Sprzedany na złom 7 października 1959 nowojorskiej firmie Marlene Blouse Co. za 13 600$. Zezłomowany w Kearny, NJ^[2].

Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.