USS Woolsey (DD-77)

USS Woolsey (DD-77)

USS Woolsey (DD-77)
Historia
Stocznia	Bath Iron Works
Położenie stępki	1 listopada 1917
Wodowanie	17 września 1918
US Navy
Wejście do służby	30 września 1918
Los okrętu	zatonął po kolizji 26 lutego 1921
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	1154 długich ton (1173 t)
Długość	95,8 m
Szerokość	9,43 m
Zanurzenie	2,96 m
Napęd
2 silniki parowe 2 śruby
Prędkość	35,33 węzła
Uzbrojenie
4 x 102 mm 2 x 1-funtówka 12 x 533 mm wt.
Załoga	131

USS Woolsey (DD-77) – amerykański niszczyciel typu Wickes. Jego patronem był Melancthon Taylor Woolsey.

Stępkę okrętu położono 1 listopada 1917 w stoczni Bath Iron Works w Bath (Maine). Zwodowano go 17 września 1918, matką chrzestną była Elise Campau Wells. Jednostka weszła do służby w US Navy 30 września 1918, jej pierwszym dowódcą był Lieutenant Commander Frederick V. McNair, Jr.

Okręt był w służbie w czasie I wojny światowej. Działał jako jednostka eskortowa na Atlantyku.

W 1919 przeszedł na Pacyfik. 26 lutego 1921 w wyniku kolizji został przecięty na pół przez statek SS "Steel Inventor". Rozbitkowie zostali uratowani przez siostrzany USS "Aaron Ward" (DD-132).

• Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.

• Fotografie okrętu. history.navy.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
• Fotografie okrętu