Ulica Parkowa w Krakowie

ulica Parkowa
Podgórze
 Zabytek: nr rej. A-608 z 26 października 1981[1]
Ilustracja
Widok z placu Lasoty na północ, w stronę Rynku Podgórskiego.
Po lewej wejście do parku Bednarskiego, po prawej wille „miasta ogrodu”.
Perspektywę zamyka wieża kościoła św. Józefa
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Poprzednie nazwy

ul. Wolska

Przebieg
ul. Rękawka
ul. Andrzeja Potebni
pl. Lasoty
ul. Kraka
ul. Radosna
al. Powstańców Śląskich
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Parkowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Parkowa”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Parkowa”
Ziemia50°02′30,0″N 19°57′09,0″E/50,041667 19,952500

Ulica Parkowa – ulica w Krakowie, w dzielnicy XIII Podgórze, w Podgórzu pomiędzy Rynkiem Podgórskim i ulicą Rękawka a aleją Powstańców Śląskich, ślepa, jednojezdniowa.

Historia

Ulica Parkowa istniała prawdopodobnie już w średniowieczu jako część drogi biegnącej od mostu na Wiśle w kierunku Wieliczki, przez Wolę Duchacką, Kosocice oraz Swoszowice[2].

W latach 1849–1855 ulica została przebudowana jako droga dojazdowa do fortu cytadelowego 33 „Krakus”. Do 1917 roku nosiła nazwę ul. Wolskiej, kiedy to Rada Miasta Krakowa, po przyłączeniu Podgórza, nadała ulicy obecną nazwę (w Krakowie była już ul. Wolska). Nazwa ta jest związana z powstałym w 1896 roku na Krzemionkach parkiem im. Wojciecha Bednarskiego[2].

Zabudowa

  • ul. Parkowa 1 (ul. Andrzeja Potebni 2, ul. Rękawka 2) – kamienica, 1925. Znajdowała się na terenie krakowskiego getta, mieszkał w niej Roman Polański.
  • ul. Parkowa 2 – dom, 1925.
  • ul. Parkowa 4 – dom, XIX wiek.
  • ul. Parkowa 6 – dom, XIX wiek.
  • ul. Parkowa 7 – willa. Projekował Józef Kryłowski, 1906–1907.
  • ul. Parkowa 8 – dom. Projekował Władysław Wilczyński, 1905.
  • ul. Parkowa 9 – willa „Mira”. Projekował Józef Kryłowski, 1896.
  • ul. Parkowa – park im. Wojciecha Bednarskiego, 1896[a].
  • ul. Parkowa 10 – dom, 1910.
  • ul. Parkowa 11 – fabryka, 1900.
  • ul. Parkowa 12 – dom, 1940.
  • ul. Parkowa 12a – stadion sportowy „KS Korona”, 1947.
  • ul. Parkowa 14 – dwór, 1947.
  • ul. Parkowa 15 – blok mieszkalny, 1930–1938.

Opracowano na podstawie źródła: Gminnej ewidencji zabytków – Kraków[3].


Uwagi

  1. 17 lipca 1976 roku wpisany do rejestru zabytków nieruchomych.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2024-03-20].
  2. 1 2 Parkowa, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 118. ISBN 83-85579-48-6.
  3. Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2024-03-20]. (pol.).

Bibliografia

  • Parkowa, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 118. ISBN 83-85579-48-6.