Ulica Teofila Lenartowicza w Krakowie

ulica Teofila Lenartowicza
Stare Miasto, Krowodrza
Ilustracja
Widok na północ od skrzyżowania z ulicą Henryka Siemiradzkiego.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Długość

200 m

Przebieg
ul. Henryka Sienkiewicza
al. J. Słowackiego
ul. Henryka Siemiradzkiego
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Teofila Lenartowicza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Teofila Lenartowicza”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Teofila Lenartowicza”
Ziemia50°04′11,0″N 19°55′41,0″E/50,069722 19,928056

Ulica Teofila Lenartowicza – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto na Piasku oraz w dzielnicy V Krowodrza na Nowej Wsi.

Łączy ulicę Henryka Sienkiewicza z ulicą Henryka Siemiradzkiego. Jest jednojezdniowa.

Historia

Ulica w obecnym kształcie została wytyczona w 1893 roku. Pierwotnie biegła od ulicy Henryka Siemiradzkiego do alei Juliusza Słowackiego, przedłużenie jej poza aleję, do ulicy Henryka Sienkiewicza, nastąpiło w latach trzydziestych XX wieku[1].

Rok po wytyczeniu, w 1894 roku ulica otrzymała nazwę Teofila Lenartowicza – polskiego etnografa, rzeźbiarza, konspiratora i poetę romantycznego[1].

Zabudowa

Po zachodniej stronie ulicy:

  • ul. Teofila Lenartowicza 2 (ul. Henryka Siemiradzkiego 27) – kamienica, XIX wiek.
  • ul. Teofila Lenartowicza 4 – kamienica, XIX wiek.
  • ul. Teofila Lenartowicza 6 – kamienica, XIX wiek.
  • ul. Teofila Lenartowicza 8 – kamienica, XIX wiek.
  • ul. Teofila Lenartowicza 10 – kamienica, XIX wiek.
  • ul. Teofila Lenartowicza 12 – kamienica, XIX wiek.
  • ul. Teofila Lenartowicza 14 (al. Juliusza Słowackiego) – kamienica, 1895–1896.
  • ul. Teofila Lenartowicza 18 – kamienica. Projektował Alfred Düntuch, Stefan Landsberger, 1934.
  • ul. Teofila Lenartowicza 20 (ul. Henryka Sienkiewicza 9) – kamienica, 1935.

Po wschodniej stronie ulicy:

  • ul. Teofila Lenartowicza 1 (ul. Henryka Siemiradzkiego 25) – kamienica. Projektował Kazimierz Zieliński 1911–1912.
  • ul. Teofila Lenartowicza 3 – kamienica, XX wiek.
  • ul. Teofila Lenartowicza 5 – kamienica, XX wiek.
  • ul. Teofila Lenartowicza 7 – kamienica, XIX wiek.
  • ul. Teofila Lenartowicza 9 – kamienica, XX wiek.
  • ul. Teofila Lenartowicza 11 – kamienica, XIX wiek.
  • ul. Teofila Lenartowicza 13 – kamienica. Projektował Jakub Spira, XIX wiek.
  • ul. Teofila Lenartowicza 15 – kamienica. Projektował Samuel Nebenzahl, 1937
  • ul. Teofila Lenartowicza 19 – kamienica. Projektował Zygmunt Grünberg, 1936.
  • ul. Teofila Lenartowicza 21 – kamienica. Projektował Stanisław Nebenzahl, 1935.
  • ul. Teofila Lenartowicza 23 (ul. Henryka Sienkiewicza 11) – kamienica, 1935.

Opracowano na podstawie źródła: Gminnej ewidencji zabytków – Kraków[2].

Galeria

Przypisy

  1. 1 2 Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 92. ISBN 83-85579-48-6.
  2. ↑ Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2024-03-17]. (pol.).

Bibliografia

  • Lenartowicza Teofila, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 92. ISBN 83-85579-48-6.
  • Demart – "Kieszonkowy atlas Krakowa" – wydanie z 2007 roku
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.