Ulica Zygmunta Wróblewskiego w Krakowie
| Stare Miasto | |||||||
![]() Widok na wschód od skrzyżowania z ulicą Pędzichów | |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||
| Miejscowość | |||||||
| Przebieg | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Krakowa ![]() | |||||||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |||||||
Ulica Zygmunta Wróblewskiego – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Kleparzu. Przebiega od skrzyżowania z ulicą Pędzichów w kierunku wschodnim, kończy się zaś jako sięgacz.
Historia
Ulica została w obecnym kształcie wytyczona została pod koniec lat dziewięćdziesiątych XIX wieku i nosiła wtedy nazwę ul. Pędzichów Boczna[2]. W 1937 roku Rada Miasta Krakowa nadała ulicy obecną nazwę dla upamiętnienia Zygmunta Wróblewskiego, polskiego fizyka, członka Akademii Umiejętności (od 1880), profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego[2].
Zabudowa
- ul. Zygmunta Wróblewskiego 1–3 (ul. Pędzichów 5) – kamienica. Projektował Józef Pokutyński, 1904–1905. Obecnie siedziba komisariatu policji.
- ul. Zygmunta Wróblewskiego 2 (ul. Pędzichów 7) – kamienica. Projektował Józef Pokutyński, 1902.
- ul. Zygmunta Wróblewskiego 4 – kamienica, XIX wiek.
- ul. Zygmunta Wróblewskiego 5 – willa. Projektował Józef Pokutyński, ok. 1900[a].
- ul. Zygmunta Wróblewskiego 6 – willa. Projektował Józef Pokutyński, ok. 1900. Obecnie budynek Wyższej Szkoły Europejskiej.
Opracowano na podstawie źródła: Gminnej ewidencji zabytków – Kraków[3].
Uwagi
- ↑ 15 lipca 1991 roku wpisany do rejestru zabytków nieruchomych.
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2024-02-05].
- 1 2 Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 196. ISBN 83-85579-48-6.
- ↑ Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2024-02-05]. (pol.).
Bibliografia
- Wróblewskiego Zygmunta, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 196. ISBN 83-85579-48-6.



