Uloma laesifrons
| Uloma laesifrons | |
| Fairmaire, 1882 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina |
Tenebrioninae |
| Plemię |
Ulomini |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Uloma laesifrons |
Uloma laesifrons – gatunek chrząszcza z rodziny czarnuchowatych i podrodziny Tenebrioninae.
Gatunek ten opisał po raz pierwszy Léon M.H. Fairmaire w 1882 roku. Jako lokalizację typową wskazano Sumatrę[1].
Chrząszcz o ciele długości od 5,8 do 7,5 mm. Ubarwienie jest brązowe. Na grzbietowej powierzchni głowy nie występują cechy dymorfizmu płciowego. W budowie czułków jest on natomiast lekko wyrażony – u samca człony od szóstego do dziesiątego mają krawędzie wierzchołkowe zaostrzone i nieco dośrodkowo przeciągnięte w szpic. Warga dolna u samca cechuje się języczkiem z kilkoma rozproszonymi szczecinkami oraz bródką o wyraźnych wgłębieniach nasadowo-bocznych i słabo zaznaczonym wcisku pośrodkowym, nagą lub porośniętą kilkoma szczecinkami. Przedplecze u samca ma na przedzie wyraźne wgłębienie pośrodkowe, tylną krawędź nieobrzeżoną, a punktowanie tylko po bokach trochę mocniejsze, bez mikropunktowania między punktami. Pokrywy mają rzędy z punktami nieco szerszymi niż odcinki rowków między nimi, a międzyrzędy słabo wysklepione. Odnóża przedniej pary u samca mają kąty pośrodkowo-odsiebne goleni pozbawione palcowatej wypustki, a ich grzbietowe powierzchnie pozbawione ziarenek. Odwłok ma ostatni z widocznych sternitów pozbawiony obrzeżenia. Edeagus charakteryzuje się palcowato zakończonymi paramerami[1].
Owad orientalny, znany z malezyjskiego stanu Sarawak oraz z indonezyjskiej prowincji Sumatra Zachodnia[1].