Uloma picicornis

Uloma picicornis
Fairmaire, 1882
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Nadrodzina

czarnuchy

Rodzina

czarnuchowate

Podrodzina

Tenebrioninae

Plemię

Ulomini

Rodzaj

ćwieczak

Gatunek

Uloma picicornis

Uloma picicornisgatunek chrząszcza z rodziny czarnuchowatych i podrodziny Tenebrioninae.

Gatunek ten opisał po raz pierwszy Léon M.H. Fairmaire w 1882 roku. Jako lokalizację typową wskazano Sumatrę[1].

Chrząszcz o ciele długości od 6,3 do 7,5 mm. Ubarwienie jest brązowe. Na grzbietowej powierzchni głowy ani w budowie czułków nie występują cechy dymorfizmu płciowego. Warga dolna u samca cechuje się języczkiem z kilkoma rozproszonymi szczecinkami oraz bródką o wyraźnych i niepołączonych wgłębieniach nasadowo-bocznych i słabo zaznaczonym wcisku pośrodkowym, nagą lub porośniętą kilkoma rozproszonymi szczecinkami. Przedplecze u samca ma na przedzie wyraźne wgłębienie pośrodkowe, tylną krawędź nieobrzeżoną, a punktowanie tylko po bokach trochę mocniejsze, bez mikropunktowania między punktami. Pokrywy mają rzędy z punktami nieco szerszymi niż odcinki rowków między nimi, a międzyrzędy słabo wysklepione. Odnóża przedniej pary u samca mają kąty pośrodkowo-odsiebne goleni pozbawione palcowatej wypustki. Odwłok ma ostatni z widocznych sternitów pozbawiony obrzeżenia. Edeagus charakteryzuje się krótszymi niż u U. reideli paramerami[1].

Owad orientalny, znany z malezyjskich stanów Sabah i Sarawak oraz z indonezyjskich Acehu, Sumatry Północnej i Sumatry Zachodniej[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 Wolfgang Schawaller. The genus Uloma Dejean (Coleoptera: Tenebrionidae) in Borneo and Sumatra. „Stuttgarter Beiträge zur Naturkunde. Serie A (Biologie)”. 605, s. 1-23, 2000.