Veiovis

Veiovis
bóg związany z trzęsieniami ziemi i aktywnością wulkanów
Inne imiona

Vediovis

Występowanie

mitologia rzymska

Teren kultu

starożytny Rzym

Veiovis (Vediovis, Vedvis, Velius) – należał do najdawniejszych bóstw rzymskich, kojarzony był ze światem podziemnym.

Jako bóstwo chtoniczne łączono go z trzęsieniami ziemi i aktywnością wulkanów. Jego imię oznaczało dosłownie „nie-Jowisz”. Miał jedną świątynię na Kapitolu, drugą na Wyspie Tyberyjskiej (Insula Tiberina). Jego święto obchodzono 21 maja. W rzymskim kalendarzu poświęcono mu jeszcze dwa dni: 1 stycznia i 7 marca[1].

Był bogiem rodu Juliuszów. W późniejszych czasach utożsamiony został z Apollinem. Przedstawiano go wówczas jako młodzieńca z łukiem, strzałami i kozą.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Ossolineum, 1990, ISBN 83-04-01069-0
  • Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (red. Z. Piszczek). Wyd. 5. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, ISBN 83-010-3529-3
  • Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1996, ISBN 83-7132-266-6
  • Andrzej M. Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 2001, ISBN 83-207-1629-2