Vera Selby
| Pseudonim |
Queen of Green[1] |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Odznaczenia | |
Vera Selby MBE (ur. 13 marca 1930 w Richmond, zm. 13 marca 2023) – angielska zawodniczka snookera i bilarda, która zdobyła wiele tytułów mistrzyni świata kobiet w obu dyscyplinach sportowych. W 1976 wygrała pierwsze Mistrzostwa świata kobiet w snookerze, a w 1981 po raz drugi zdobyła ten tytuł. W latach 1970–1978 osiem razy triumfowała w Mistrzostwach świata kobiet w bilardzie. Była komentatorką transmisji telewizyjnych zawodów snookerowych dla BBC, zwłaszcza z Mistrzostw Świata w Snookerze w 1982 roku. Posiadała również kwalifikacje sędziego i trenera.
Pamiętana jako pionierka sportów bilardowych dla kobiet, Selby została w 2015 odznaczona orderem Imperium Brytyjskiego (MBE) za zasługi dla snookera i bilarda.
Kariera
Zaczęła grać w bilard, mając sześć lat, ponieważ jej wujek miał stół w piwnicy swojego domu w Newcastle. Kiedy miała 36 lat, były brytyjski mistrz bilarda i snookera, Alf Nolan, zobaczył ją grającą z mężem w Coxlodge Club w Newcastle i zaczął ją trenować[2]. W latach 1970–1978 zdobyła osiem tytułów mistrzyni świata w bilardzie kobiet[3].
W 1976 roku została pierwszą zwyciężczynią Mistrzostw Świata Kobiet w Snookerze, zdobywając tytuł po pokonaniu w finale Muriel Hazeldine 4–0. W 1981 roku zdobyła swój drugi tytuł mistrzyni świata w snookerze, pokonując w finale Mandy Fisher 3–0. W wieku 51 lat jej sukces uczynił ją najstarszą mistrzynią świata w jakiejkolwiek dyscyplinie sportowej[4].
Jako komentatorka telewizyjnych rozgrywek snookera, była częścią zespołu komentatorów BBC podczas Mistrzostw Świata w Snookerze w 1982 roku w Crucible Theatre, podczas których Alex Higgins zdobył swój drugi tytuł mistrza świata[3]. Była wykwalifikowanym sędzią i trenerem oraz przewodniczącą North East Billiards and Snooker Association. W 1987 roku została pierwszą kobietą mianowaną przez Billiards and Snooker Control Council egzaminatorem sędziów. W 2014 roku przyznano jej nagrodę za całokształt twórczości za zasługi dla bilarda.
W 2015 została odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego (MBE) „za zasługi dla snookera i bilarda”[5]. Otrzymała tytuł MBE od księcia Karola (obecnie Karola III) w Pałacu Buckingham. W wieku 85 lat nadal regularnie uprawiała sporty bilardowe[6].
Życie prywatne
Vera Danby[7] urodziła się w Richmond w North Yorkshire, gdzie jej ojciec był kierownikiem sklepu Freeman, Hardy i Willis. Studiowała sztukę i projektowanie na Uniwersytecie w Leeds. Mając nieco ponad 25 lat, poznała Bruce’a Selby’ego, fryzjera z Newcastle, który był od niej o 28 lat starszy. Pobrali się dwa lata później[2].
W latach 1972–1983 pracowała jako wykładowca na wydziale sztuki, tekstyliów i projektowania ubioru w byłej Politechnice w Newcastle, kiedy to przeszła na wcześniejszą emeryturę w wieku 53 lat[8].
W 2009 została mistrzem 400-letniego stowarzyszenia Fellmongers' Guild w Richmond jako pierwsza kobieta w historii tego stowarzyszenia[9].
Selby zmarła 13 marca 2023, w swoje 93. urodziny. Profesjonalny gracz Shaun Murphy oddał jej hołd, nazywając ją „jedną z pionierek snookera kobiet i jedną z pierwszych pionierek dla dziewcząt i kobiet, które poszły w jej ślady”[10]. W kwietniu 2023 na Uniwersytecie Northumbria odbyła się wystawa poświęcona jej karierze[11].
Tytuły i osiągnięcia
Indywidualne
| Rezultat | Rok | Turniej | Przeciwnik | Wynik | Przypisy | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1 | 1972 | National Women’s Snooker Championship | Rae Craven | 4–0 | |
| Zwyciężczyni | 2 | 1973 | National Women’s Snooker Championship | Kay Goodwin | 4–1 | |
| Zwyciężczyni | 3 | 1974 | National Women’s Snooker Championship | Muriel Hazeldene | 4–1 | |
| Zwyciężczyni | 4 | 1975 | National Women’s Snooker Championship | Ann Johnson | 4–2 | |
| Zwyciężczyni | 5 | 1976 | Women’s World Open Championship | Muriel Hazeldene | 4–0 | [12][13] |
| Zwyciężczyni | 6 | 1979 | National Women’s Snooker Championship | Ann Johnson | 3–1 | |
| Zwyciężczyni | 7 | 1981 | Women’s World Open Championship | Mandy Fisher | 3–0 | [14][15] |
Drużynowe
| Rezultat | Rok | Turniej | Partner | Przeciwnik | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1981 | World Mixed Doubles Championship | 239–269 |
Bilardowe
| Rezultat | Rok | Turniej | Przeciwnik | Wynik | Przypisy | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1 | 1970 | Women’s Amateur Billiards Championship | [16] | ||
| Zwyciężczyni | 2 | 1971 | Women’s Amateur Billiards Championship | Rae Craven | 506–304 | [16] |
| Zwyciężczyni | 3 | 1972 | Women’s Amateur Billiards Championship | Rae Craven | 736–354 | [16] |
| Zwyciężczyni | 4 | 1973 | Women’s Amateur Billiards Championship | Rae Craven | walkower | [16] |
| Zwyciężczyni | 5 | 1974 | Women’s Amateur Billiards Championship | Thea Hindmarch | [16] | |
| Zwyciężczyni | 6 | 1976 | Women’s Amateur Billiards Championship | Rae Craven | 407–157 | [16] |
| Zwyciężczyni | 7 | 1977 | Women’s Amateur Billiards Championship | [16] | ||
| Zwyciężczyni | 8 | 1978 | Women’s Amateur Billiards Championship | Maureen Baynton | 366–319 | [16] |
| Finalistka | 9 | 1979 | Women’s Amateur Billiards Championship | Maureen Baynton | [16] |
Przypisy
- ↑ Mike Amos, Green party [online], The Northern Echo, 27 listopada 2014 [dostęp 2024-12-31] (ang.).
- 1 2 Pocket dynamo [online], The Northern Echo [dostęp 2024-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-15] (ang.).
- 1 2 Vera Selby MBE Passes Away [online], World Women’s Snooker, 14 marca 2023 [dostęp 2024-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-14] (ang.).
- ↑ Cueing up to listen to first lady of snooker [online], The Northern Echo, 6 lipca 2004 [dostęp 2024-12-31] (ang.).
- ↑ Supplement: 61256, „The London Gazette”, 61256, 13 czerwca 2015, B24 (ang.).
- ↑ Tom Ough, 85-year-old snooker champion Vera Selby reveals longevity secret as she earns MBE [online], Chronicle, 13 lutego 2016 [dostęp 2024-12-31] (ang.).
- ↑ Chris Lloyd, In recent weeks in this space, we've become fascinated by the distinctive red brick building on the corner of Finkle Street [online], Darlington and Stockton Times, 28 lipca 2017 [dostęp 2024-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2024-04-21] (ang.).
- ↑ New exhibition honours the life of a North East icon [online], Northumbria University, 18 kwietnia 2014 [dostęp 2024-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2024-04-21] (ang.).
- ↑ CHAMPION IN A MAN’S WORLD [online], Soroptimist International Great Britain and Ireland (SIGBI) Ltd, 16 lutego 2012 [dostęp 2024-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-10] (ang.).
- ↑ Shaun Murphy leads Vera Selby tributes after death of first women’s world champion – 'A pioneer of women’s snooker' [online], eurosport.com [dostęp 2024-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2024-04-21] (ang.).
- ↑ Exhibition celebrates women’s cue sports pioneer [online], BBC, 20 kwietnia 2024 [dostęp 2024-12-31] (ang.).
- ↑ 1976 Women’s World Open [online], SnookerScores.net [dostęp 2024-10-30] (ang.).
- ↑ 1976 Womens World Open [online], CueTracker [dostęp 2024-10-30] (ang.).
- ↑ 1981 Women’s World Open [online], SnookerScores.net [dostęp 2024-10-30] (ang.).
- ↑ 1981 Womens World Open [online], CueTracker [dostęp 2024-10-30] (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 World Ladies Billiards Champions [online], World Billiards, 22 czerwca 2015 [dostęp 2024-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-19] (ang.).
Bibliografia
- Ron Florax: Profil na stronie CueTracker. CueTracker. [dostęp 2024-12-31]. (ang.).
- Wyniki na stronie snookerscores.net. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2024-12-31]. (ang.).
