Via Labicana
Via Labicana – droga rzymska biegnąca na wschód i południowy wschód od Rzymu.
Należała do najstarszych dróg publicznych (viae publicae), którym nadawano nazwy od docelowych miejscowości szlaku[1]. Wychodziła z Rzymu przez Bramę Eskwilińską (Porta Esquilina) w murach serwiańskich, ozdobioną później przez łuk Galiena, a następnie przez Bramę Prenestyńską (Porta Prenestina) w Murze Aureliana. Prawdopodobnie pierwotnie kończyła się w Tusculum (5 km od Rzymu), a w późniejszym czasie przedłużono ją do Labicum (20 km od Rzymu).
Jej odcinek w pobliżu Rzymu nosił nazwę Via Casilina. Przechowywany w Muzeum Narodowym w Rzymie posąg Augusta jako pontifexa maximusa, pierwotnie postawiony przy willi Liwii, określany jest jako Via Labicana Augustus. Przy drodze tej został pochowany zamordowany przez pretorianów cesarz Didiusz Julianus.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ A. Rosset: Starożytne drogi i mosty. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1970, s. 89.
Bibliografia
- Wielka Historia Świata. T. 10. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 276-277, ISBN 83-7425-365-7
|
