Władysław Górski (skrzypek)

Władysław Górski (ur. 7 czerwca 1846 w Warszawie, zm. 7 lutego 1915 w Lozannie^[1][2]) – polski skrzypek, kompozytor i pedagog muzyczny.

Kształcił się w zakresie gry na skrzypcach u Karola Studzińskiego i Kazimierza Baranowskiego, następnie studiował w Warszawskim Instytucie Muzycznym u Apolinarego Kątskiego i Stanisława Moniuszki^[1][2]. Edukację kontynuował w Berlinie u Friedricha Kiela^[1][2]. Od 1871 roku był solistą Teatru Wielkiego w Warszawie^[1][2]. Po śmierci Kątskiego w 1879 roku objął klasę skrzypiec w Warszawskim Instytucie Muzycznym, którą prowadził do 1885 roku^[1][2]. Publikował artykuły w „Echu Muzycznym, Teatralnym i Artystycznym”, „Niwie”, „Tygodniku Illustrowanym” i „Słowie”^[1][2]. W 1885 roku wyjechał do Lizbony, skąd niedługo potem przeniósł się do Paryża, gdzie przez kilka lat grał w orkiestrze Lamoureux i uczył gry na skrzypcach^[1]. Pod koniec życia osiadł w Szwajcarii, początkowo w Montreux, potem w Lozannie^[1][2]. Występował gościnnie w Niemczech, Holandii i Wielkiej Brytanii^[1].

W swoim czasie cieszył się dużą popularnością jako wirtuoz^[1][2]. Wykonywał nieznane wówczas szerzej w Polsce utwory kompozytorów okresu baroku i klasycyzmu, m.in. J.S. Bacha, Corellego i Locatellego^[2]. Występował wspólnie z Nellie Melbą^[1][2]. Przez wiele lat przyjaźnił się z Ignacym Janem Paderewskim, z którym wielokrotnie koncertował^[1][2]. Opiniował utwory Paderewskiego, a także nanosił do nich poprawki^[2]. Był żonaty z Heleną z d. Rosen, która w 1898 roku uzyskała unieważnienie małżeństwa z Górskim i rok później poślubiła Paderewskiego^[2].

Spuścizna kompozytorska Górskiego jest niewielka^[1]. Skomponował m.in. Suitę op. 1 na skrzypce i fortepian, Berceuse et intermezzo capriccioso op. 3 na skrzypce i fortepian, Dwa mazurki op. 2 na skrzypce i fortepian, Preludium i fugę na skrzypce solo, Pieśni bez słów, Zingarellę na skrzypce i fortepian, Wariacje na temat Paganiniego^[1][2]. Pisał też kadencje do koncertów Beethovena i Mendelssohna oraz Sonaty „Z trylem diabelskim” Tartiniego^[1][2]. Opublikował podręcznik Praktyczna szkoła na skrzypce. Zebrana z rozmaitych najcelniejszych autorów (3 części + cz. 4 w oprac. Stanisława Barcewicza)^[1][2].

• Władysław Górski (skrzypek) – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project