Walentino

Walentino – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu łapa w pas, z której wyrastają dwie wici skręcone w wąs, barwy nieznane.

Klejnot nieznany.

Taki wizerunek zachował się na nagrobku w katedrze krakowskiej. Na wizerunku z rękopisu Biblioteki Narodowej w Paryżu, godło jest w słup.

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany 21 kwietnia 1531 Janowi Andrzejowi de Valentinis z Modeny, kanonikowi krakowskiemu i sandomierskiemu, lekarzowi królowej Bony i sekretarzowi wielkiemu koronnemu.

Herbowni

Ponieważ herb Walentino był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu:

Walentino (de Valentinis).

Przypisy

  1. ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia

  • Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 310. ISBN 83-7181-217-5.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.