Walter Grubmüller

Walter karierę rozpoczął w 1991 roku, od startów w kartingu. W 2004 roku zadebiutował w serii wyścigów samochodów jednomiejscowych – Formuła Renault na torze Monza. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 21. miejscu w końcowej klasyfikacji.

W sezonie 2005 Austriak brał udział w europejskiej oraz włoskiej edycji Formuły Renault. W pierwszej z nich nie zdobył ani jednego punktu, natomiast w drugiej dwukrotnie sięgnął po punkty, ostatecznie plasując się na 27. lokacie. W zimowym cyklu tej serii punktował w dwóch z czterech rozegranych wyścigów, dzięki czemu zmagania zakończył na 11. pozycji.

W drugim roku startów w europejskim pucharze Grubmüller punkty odnotował w brytyjskiej rundzie, na torze Donington Park (piąta i ósma lokata). W klasyfikacji generalnej znalazł się na 19. pozycji. We włoskim cyklu Austriak zdobył więcej punktów w stosunku do poprzedniego sezonu, jednak rywalizację ukończył dopiero na 20. miejscu.

W 2005 roku Walter zadebiutował w wyścigach Formuły 3, biorąc udział w jej azjatyckim cyklu. Wystąpiwszy w trzech wyścigach, nie zdobył jednak punktów.

W kolejnym sezonie Grubmüller brał udział Brytyjskiej Formuły 3. Austriak czterokrotnie sięgnął po punkty, ostatecznie zajmując 16. lokatę. Z zespołem Hitech Racing wystartował także w prestiżowych wyścigach – Masters of Formuła 3 (nie ukończył) oraz Grand Prix Makau (18 miejsce). Oprócz regularnego udziału w brytyjskiej edycji, Walter zaliczył również gościnny występ w Australijskiej oraz Azjatyckiej Formule 3. W pierwszej z nich wystartował w czterech wyścigach, z czego w jednym dojechał do mety. Dzięki trzeciej lokacie w Eastern Creek Raceway, Grubmüller znalazł się na 13. pozycji. W ponownym starcie w azjatyckim cyklu, Austriak stanął na podium w dwóch z trzech startów, a dzięki uzyskanym punktom, zmagania zakończył na 9. lokacie.

Sezon 2007 poświęcił wyłącznie na startach w brytyjskiej edycji F3. Walter odnotował ponad czterdzieści punktów, a w końcowej klasyfikacji uplasował się na 14. miejscu. W kończącym rok Grand Prix Makau sklasyfikowany został się z kolei na 8. pozycji.

Ostatni rok współpracy z Hitech Racing zaowocował tytułem wicemistrzowskim, z dorobkiem dziewięciu miejsce na podium. Dwukrotnie sięgnął po pole position (na Oulton Park, gdzie uzyskał również najszybsze okrążenie, i Hockenheimringu), a także dwa razy stał na najwyższym stopniu (ponownie na niemieckim torze oraz na Donington Park). Tym razem zaliczył po raz drugi udział w Masters of Formuła 3. Zmagania w nim zakończył na 14. miejscu. Pod koniec sezonu Austriak odnotował gościnny występ w Południowoamerykańskiej Formule 3. Wyścigu na torze Interlagos jednak nie ukończył.

W sezonie 2010 Walter zadebiutował w Formule Renault 3.5. Reprezentując ekipę P1 Motorsport, czterokrotnie sięgał po punkty, najlepszą lokatę uzyskując w pierwszym starcie na czeskim torze Masaryk Circuit, gdzie zajął czwartą pozycję. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 16. miejscu.

W 2011 roku jego ojciec został współwłaścicielem brytyjskiej ekipy, dzięki czemu miał zapewnioną posadę etatowego zawodnika. Podczas weekendu w Niemczech Walter na skutek wypadku poniesionego w kwalifikacjach, doznał kontuzji, w wyniku której był zmuszony opuścić kolejną rundę, rozegraną na węgierskim torze Hungaroring (zastąpił go Brytyjczyk Adam Carroll). Przed wypadkiem Austriak punktował trzykrotnie (najlepiej spisał się w drugim wyścigu na belgijskim Spa-Francorchamps), a po powrocie zajął dziewiątą lokatę już w pierwszym starcie, na torze Silverstone. Sezon zakończył ósmą lokatą na hiszpańskim obiekcie Circuit de Catalunya, a w ostatecznej klasyfikacji był osiemnasty.

Na sezon 2012 Austriak przedłużył kontrakt z ekipą P1 Motorsport. W tym sezonie po raz pierwszy w tej serii stanął na podium – zajął drugie miejsce w niedzielnym wyścigu na torze Moscow Raceway. 42 punkty – najwięcej w dotychczasowych startach w serii dały mu również najlepszą pozycje w klasyfikacji generalnej – 14.