Wiktor (Bogojawlenski)

Wiktor

Wsiewołod Bogojawlenski
Arcybiskup omski
Kraj działania	ZSRR
Data urodzenia	1854
Data i miejsce śmierci	2 listopada 1928 Omsk
Arcybiskup omski
Okres sprawowania	1925–1928
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia omska
Śluby zakonne	do 1919
Diakonat	do 1919
Prezbiterat	do 1919
Chirotonia biskupia	1919

Wiktor, imię świeckie Wsiewołod Siemionowicz Bogojawlenski (ur. 1854, zm. 2 listopada 1928 w Omsku) – rosyjski biskup prawosławny.

Był absolwentem Kazańskiej Akademii Duchownej. Przed 1917 był zastępcą kuratora Kazańskiego Okręgu Szkolnego w randze radcy stanu^[1].

W 1919 został wyświęcony na biskupa barnaułskiego, wikariusza eparchii tomskiej. Żył w monasterze Zaśnięcia Matki Bożej w Tomsku, pomagając biskupowi tomskiemu w zarządzaniu eparchią. Gdy w 1921 metropolita tomski Jakub odszedł w stan spoczynku, biskup Wiktor zaczął faktycznie kierować administraturą, gdy nominowany na miejsce Jakuba biskup Andrzej (Uchtomski) nie przybył do Tomska. W tej sytuacji katedrę tomską powierzono biskupowi Wiktorowi. Już po niecałym roku, w maju 1922, hierarcha został aresztowany razem z 33 duchownymi i świeckimi pod zarzutem ukrywania podlegających konfiskacie kosztowności cerkiewnych. Został uznany za winnego i skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie, jednak Sąd Najwyższy Wszechrosyjskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego zamienił ją na 10 lat łagru. Po pół roku przebywania przez duchownego w więzieniu w Tomsku wyrok złagodzono do pięciu lat. Ostatecznie biskup Wiktor wyszedł na wolność w 1924. Do 1925 był biskupem niżno-udińskim, następnie od 1925 do 1928 pozostawał na katedrze omskiej. Zwalczał ruch odnowicielski, poparł natomiast deklarację lojalności Cerkwi wobec władz radzieckich, jaką wydał w 1927 zastępcą locum tenens patriarchy moskiewskiego i całej Rusi metropolita Sergiusz. Zmarł w roku następnym w Omsku i tam też został pochowany^[1].