Wiolaceina
|
|
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
3-[1,2-dihydro-5-(5-hydroksy-1 H-indol-3-ylo)-2-okso-3 H-pirol-3-ylideno]-1,3-dihydro-2 H-indol-2-on [1] |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C20H13N3O3 |
| Masa molowa |
343,34 g/mol |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
548-54-9 |
| PubChem |
5359453 |
| SMILES |
C1=CC=C2C(=C1)/C(=C/3\C=C(NC3=O)C4=CNC5=C4C=C(C=C5)O)/C(=O)N2 |
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Wiolaceina – organiczny związek chemiczny, pochodna indolu[4], produkt utleniania tryptofanu[4], naturalny pigment produkowany przez bakterię Chromobacterium violaceum i nadający jej charakterystyczne fioletowo-purpurowe zabarwienie[5].
Uważa się, że wiolaceina może mieć zastosowanie przeciwbakteryjne, przeciwpierwotniakowe, w zapobieganiu powstawaniu wrzodów, a nawet przeciwnowowotworowe. Wiolaceina jest wytwarzana z L-tryptofanu i cząsteczkowego tlenu przy udziale pięciu enzymów znanych jako VioA, VioB, VioC, VioD i VioE. Enzymy te wchodzą w skład jednego operonu[5].
Przypisy
- ↑ Regina VasconcellosR.V. Antônio Regina VasconcellosR.V., Tânia B.T.B. Creczynski-Pasa Tânia B.T.B., Genetic analysis of violacein biosynthesis by Chromobacterium violaceum, „Genetics and Molecular Research”, 3 (1), 2004, s. 85–91, PMID: 15100990 (ang.).
- 1 2 Wiolaceina (nr V9389) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck). [dostęp 2018-02-04].
- ↑ Violacein, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2011-01-01] (ang.).
- 1 2 Günter HansG.H. Schlegel Günter HansG.H., Mikrobiologia ogólna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 111, ISBN 83-01-13999-4 .
- 1 2 Katherine S.K.S. Ryan Katherine S.K.S. i inni, The violacein biosynthetic enzyme VioE shares a fold with lipoprotein transporter proteins, „Journal of Biological Chemistry”, 10 (283), 2008, s. 6467–6475, DOI: 10.1074/jbc.M708573200, PMID: 18171675 (ang.).