Wołogda

Wołogda

Вологда

Herb Flaga
Państwo	Rosja
Obwód	wołogodzki
Burmistrz	Jurij Sapożnikow
Powierzchnia	116 km²
Populacja (2020) • liczba ludności • gęstość	310 302[1] 3409,91 os./km²
Nr kierunkowy	+7 8172
Kod pocztowy	160000
Tablice rejestracyjne	54
Położenie na mapie obwodu wołogodzkiego Wołogda
Położenie na mapie Rosji Wołogda
59°13′N 39°54′E/59,216667 39,900000
Strona internetowa

Wołogda (ros. Вологда) – miasto obwodowe w Rosji, nad rzeką Wołogda (dorzecze Dwiny). Około 310 302 mieszkańców (2020).

Pierwsza historyczna wzmianka o mieście pochodzi z 1236 r., ale w „Żywocie św. Gerazyma” znajduje się data wcześniejsza: 1147 r. W średniowieczu Wołogda leżała na dwóch szlakach handlowych. Jeden prowadził na północ, skąd płynęła cenna sól warzona w klasztorach, a drugi na Syberię, skąd kupcy przywozili drogocenne futra. Wraz z założeniem Sankt Petersburga Wołogda straciła na znaczeniu i stała się miastem prowincjonalnym, co uchroniło jej zabytki od zniszczenia w czasach sowieckiej walki z religią i burzenia cerkwi w XX w.

Wołogda słynie z produktów regionalnych: wołogdzkiego masła o lekko orzechowym smaku, którego unikalna receptura została opracowana w latach 70. XIX w. oraz wołogdzkich koronek.

W mieście rozwinął się przemysł elektromaszynowy, spożywczy, lniarski oraz drzewny^[2].

Główny dworzec kolejowy to Wołogda-1. Miasto posiada również port lotniczy.

• 
  Monaster Chrystusa Zbawiciela
• 
  Stacja kolejowa
• 
  Dom korpusu dyplomatycznego
• 
  Sztab miejski
• 
  Sobór Sofijski
• 
  Cerkiew Objawienia Pańskiego

• Dinamo Wołogda – klub piłkarski

Miasto jest siedzibą dowództwa i sztabu 38 Samodzielnej Brygady Kolejowej^[3].

• Rosyjska Północ

• Zwolle, Holandia
• Miszkolc, Węgry
• Kouvola, Finlandia
• Kuusankoski, Finlandia
• Londonderry, Stany Zjednoczone

• Przewodnik po Wołogdzie w języku polskim. Historia miasta, opis zabytków i muzeów.
• Wołogda, dyskretna piękność; opubl. ww.kresy.pl. 22 lipca 2010' Źródło: „Le Figaro”, tłum. i oprac. Marcin Schabowski
• Zdjęcia z Wołogdy (ros.)
• Wołogda, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 888 .