Wrociszów Górny

Wrociszów Górny
wieś
Ilustracja
Dwór we Wrociszowie Górnym
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

zgorzelecki

Gmina

Sulików

Wysokość

250[1] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

162[2]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-970[3]

Tablice rejestracyjne

DZG

SIMC

0192666

Położenie na mapie gminy Sulików
Mapa konturowa gminy Sulików, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Wrociszów Górny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wrociszów Górny”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Wrociszów Górny”
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego
Mapa konturowa powiatu zgorzeleckiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Wrociszów Górny”
Ziemia51°02′47″N 15°03′30″E/51,046389 15,058333[4]

Wrociszów Górny – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Sulików.

Położenie

Wrociszów Górny to mała wieś o układzie okolnicy, leżąca w północnej części Obniżenia Zawidowskiego, na wysokości około 250 m n.p.m.[1]

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.

Historia

Wrociszów Górny był starą osadą słowiańską, którą przeniesiono na prawo niemieckie najprawdopodobniej przed 1200 rokiem[1]. W 1825 roku we wsi były: 32 domy, dwór i szkoła ewangelicka z nauczycielem[1]. W 1940 roku liczba domów wzrosła do 36, poza tym w miejscowości były: dwór, szkoła, browar, 2 gospody, 14 tkaczy i 5 innych rzemieślników[1].
Po 1945 roku Wrociszów Górny pozostał małą osadą rolniczą[1]. W 1978 roku były tu 32 gospodarstwa rolne, w 1988 roku ich liczba zmalała do 26[1].

Zabytki

W miejscowości zachowało się kilka starych domów pochodzących z XIX i XX wieku, między innymi murowana remiza OSP z początku XX wieku[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 454. ISBN 83-85773-61-4.
  2. ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1496 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 151540

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.