Wybory parlamentarne na Nauru w 1968 roku

Pierwsze wybory do Parlamentu Nauru miały miejsce 26 stycznia 1968 roku[1]. W skład parlamentu weszło 18 członków, a na przewodniczącego państwa wybrano Hammera DeRoburta.

Tło

W przeszłości Nauru posiadało Radę Wodzów, Lokalną Radę Samorządową Nauru i Radę Legislacyjną, zlikwidowaną w roku pierwszych wyborów do parlamentu. Parlament był więc czwartą instytucją władzy powołaną na Nauru[2].

W 1967 wybrano konstytuantę, która wkrótce napisała konstytucję państwa. Według nowej konstytucji, władza ustawodawcza miała należeć do 18-osobowego parlamentu (od 2013 liczy 19 członków[3]) a władza wykonawcza do czterech lub pięciu ministrów ze stojącym na jej czele prezydentem (który jednocześnie jest szefem rządu)[1].

Przebieg wyborów i wyniki

System wyborczy niewiele różnił się od tego, jaki stosowano za czasów Lokalnej Rady Samorządowej. Jedyną różnicą była liczba osób, która miała zasiąść w parlamencie. Z każdego okręgu wyborczego (z wyjątkiem okręgu Ubenide, z którego wybierano czterech członków) wybierano dwóch deputowanych. Według konstytucji, kadencja parlamentu miała trwać trzy lata[4].

Okręg wyborczy Wybrani posłowie
AiwoItubwa Amram, Edwin Tsitsi
AnabarAgoko Doguape, David Gadaroa
AnetanRoy Degoregore, Paul Asa Diema
BoeKenos Aroi, Hammer DeRoburt
BuadaAustin Bernicke, Totouwa Depaune
MenengAtegan Bop, Audi Dabwido
UbenideBuraro Detudamo, Victor Eoaeo, Derog Gioura, Lagumot Harris
YarenJoseph Audoa, Ludwig Keke
Źródło:[5]

Parlament w wymienionym wyżej składzie, po raz pierwszy spotkał się 31 stycznia. Na przewodniczącego państwa wybrano Hammera DeRoburta – reprezentanta okręgu wyborczego Boe. Na pierwszego przewodniczącego parlamentu wybrano z kolei Itubwę Amrama z okręgu Aiwo[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 176.
  2. Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 93-96.
  3. President Dabwido gives it another go. islandsbusiness.com. [dostęp 2013-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-14)]. (ang.).
  4. Nancy Viviani: Nauru, phosphate and political progress. s. 105.
  5. Pacific Islands Monthly. T. 39. Pacific Publications Pty., 1968, s. 153.

Bibliografia