Wybory parlamentarne we Francji w 1924 roku
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Rodzaj |
wybory parlamentarne | ||
| Data przeprowadzenia |
11 i 25 maja | ||
| Głosowanie | |||
| |||
| |||
Wybory parlamentarne we Francji w 1924 roku odbyły się 11 i 25 maja. W wyborach zwyciężyła centroprawicowa Federacja Republikańska, jednakże ugrupowania lewicowe i centrolewicowe, które skupiły się w bloku politycznym o nazwie Kartel Lewicy (Cartel des Gauches) utworzyły rząd większościowy.
Wyniki wyborów
| Blok polityczny | Liczba oddanych głosów | % głosów | Partia polityczna | Skrót | Liczba oddanych głosów | % głosów[1] | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kartel Lewicy | 3 426 581 | 38.07 | Oddział Francuski Międzynarodówki Robotniczej (Section française de l'Internationale ouvrière) | SFIO | 1 814 000 | 20.10 | ||
| Partia Republikańska, Radykalna i Radykalno-Socjalistyczna (Parti républicain, radical et radical-socialiste) oraz Partia Republikańsko-Socjalistyczna (Parti républicain-socialiste) | PRRRS | 1 612 581 | 17.86 | |||||
| Federacja Republikańska (Fédération républicaine) | FR | 3 190 831 | 35.35 | |||||
| Partia Demokratyczna, Republikańska i Socjalna (Parti républicain démocratique et social) oraz Niezależni Radykałowie (Radicaux indépendents)[2] | PRDS | 1 058 293 | 11.72 | |||||
| Francuska Partia Komunistyczna (Parti communiste français) | PCF | 885 993 | 9.82 | |||||
| Niezależni (Indépendents) | Ind | 375 806 | 4.16 | |||||
| inne | inne | 89 333 | 0.99 | |||||
| Łącznie | 100 | |||||||
| Głosy wstrzymujące: 19.55% | ||||||||
| Wybory parlamentarne we Francji w 1924 roku | ||||
|---|---|---|---|---|
| % głosów | ||||
| FR | 35,35 | |||
| SFIO | 20,10 | |||
| PRRRS | 17,86 | |||
| PRDS | 11,72 | |||
| PCF | 9,82 | |||
| Ind | 4,16 | |||
| inne | 0,99 | |||
Liderzy ważniejszych ugrupowań politycznych
Édouard Herriot - lider Partii Republikańskiej, Radykalnej i Radykalno-Socjalistycznej.
Auguste Isaac - lider Federacji Republikańskiej.
Raymond Poincaré - lider Partii Demokratycznej, Republikańskiej i Socjalnej.
Grupy polityczne w Izbie Deputowanych[3]
| Nurt polityczny | Partia polityczna | Miejsca | |
|---|---|---|---|
| Skrajna lewica | |||
| Francuska Partia Komunistyczna (PCF) | 26 | ||
| Lewica | |||
| Oddział Francuski Międzynarodówki Robotniczej (SFIO) | 104 | ||
| Partia Republikańsko-Socjalistyczna (PRS) oraz Francuska Partia Socjalistyczna (PSF) | 44 | ||
| Centrolewica | |||
| Partia Republikańska, Radykalna i Radykalno-Socjalistyczna (PRRRS) | 139 | ||
| Radykalna Lewica | 40 | ||
| Centroprawica | |||
| Lewica Demokratyczno-Republikańska | 29 | ||
| Republikanie na Lewicy | 64 | ||
| Prawica | |||
| Demokraci | 14 | ||
| Unia Demokratyczna i Republikańska | 102 | ||
| Pozostali | |||
| 29 | |||
| Łącznie | 581 | ||
Przypisy
- ↑ elisanet.fi, Les Elections Legislatives de la IIIe République (odczyt z witryny Wayback Machine), [dostęp: 2016-11-13].
- ↑ Niezależni Radykałowie uczestniczyli w bloku politycznym o nazwie Kartel Lewicy, ale głosy oddane na nich zostały wliczone w poparcie dla Partii Demokratycznej, Republikańskiej i Socjalnej.
- ↑ france-politique.fr, XIIIe législature 1er juin 1924 - 31 mai 1928, [dostęp: 2016-11-13].
Linki zewnętrzne
- france-politique.fr, Élections législatives 1924, [dostęp: 2016-11-13].