Wysoki Gruń

Wysoki Gruń
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Góry Lubowelskie, Pogórze Popradzkie

Wysokość

932 m n.p.m.

Położenie na mapie Beskidu Sądeckiego
Mapa konturowa Beskidu Sądeckiego, w centrum znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wysoki Gruń”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wysoki Gruń”
Ziemia49°24′06″N 20°43′56″E/49,401750 20,732317[1]

Wysoki Gruń (słow. Vysoký gruň 660 m) – szczyt Gór Lubowelskich na Słowacji[2], które w polskiej regionalizacji z 2018 r. zaliczane są do Pogórza Popradzkiego[3]. Znajduje się w zakończeniu grzbietu odchodzącego z Oślego Wierchu (859 m) w północnym kierunku poprzez wzniesienie Kóta 772 i Nad Skalnou (819 m) do doliny Popradu. Wznosi się nad miejscowością Mniszek nad Popradem (naprzeciwko polskiej miejscowości Łomnica-Zdrój)[2]. Od wschodniej strony jego stoki opadają do doliny potoku Grešácky potok, od północnej do Popradu, od zachodniej do doliny potoku Hranična. Stoki północne i zachodnie poprzecinane są jarami kilku potoków. Góra jest w większości zalesiona, ale na północnych stokach od doliny Popradu wysoko w górę podchodzą pola należącego do Mniszka nad Popradem przysiółka Kacze[1].

Przez Wysoki Gruń prowadzi szlak turystyczny. Omija on jednak jego wierzchołek i prowadzi po jego zachodniej stronie przełęczą pomiędzy Wysokim Gruniem a wierzchołkiem Nad Skalnou. Szlak jest odwiedzany dość rzadko, na mapach często błędnie zaznaczony, w terenie słabo oznakowany[4].

Szlaki turystyczne

szlak turystyczny zielony – zielony: Ośli Wierch – Mniszek nad Popradem – 3:30 h, ↓ 3:10 h

Przypisy

  1. 1 2 Turystyczna mapa Słowacji [online] [dostęp 2011-06-10].
  2. 1 2 Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000, wyd. 6, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-080-5.
  3. Jerzy Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s=143–170 + mapa załącznikowa (ang.).
  4. Bogdan Mościcki, Beskid Sądecki i Małe Pieniny, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2001, s. 151, 152, ISBN 978-83-89188-65-6.