Ylva Johansson

Ylva Johansson
Ilustracja
Ylva Johansson (2024)
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1964
Huddinge

Zawód, zajęcie

nauczycielka, polityk

Alma Mater

Uniwersytet w Lund

Stanowisko

minister ds. szkolnictwa (1994–1998), minister ds. dobrobytu oraz opieki medycznej nad osobami starszymi (2004–2006), minister zatrudnienia (2014–2019), komisarz europejski (2019–2024)

Partia

Szwedzka Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order „Za zasługi” I klasy (Ukraina) Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” Komandor Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.)

Ylva Julia Margareta Johansson (ur. 13 lutego 1964 w Huddinge) – szwedzka nauczycielka i polityk, parlamentarzystka, minister w różnych resortach (1994–1998, 2004–2006, 2014–2019), od 2019 do 2024 członkini Komisji Europejskiej.

Życiorys

W 1988 ukończyła studia na Uniwersytecie w Lund, uzyskując uprawnienia nauczyciela matematyki i fizyki. W latach 1991–1992 kształciła się w instytucie edukacji w Sztokholmie. W 1988 podjęła pracę w zawodzie nauczycielki[1]. W tym samym roku została po raz pierwszy wybrana do Riksdagu z ramienia Partii Lewicy – Komunistów[2]. W parlamencie zasiadała do 1991, przeszła wkrótce do Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej, a także powróciła do pracy zawodowej[1].

W 1994 premier Ingvar Carlsson powierzył jej tekę ministra ds. szkolnictwa. Funkcję tę pełniła również u Görana Perssona do 1998. Zatrudniona następnie w sektorze prywatnym. W 2004 powróciła w skład rządu jako minister ds. dobrobytu oraz opieki medycznej nad osobami starszymi, zajmując to stanowisko do 2006. W tymże roku uzyskała ponownie mandat deputowanej do Riksdagu[1], który utrzymywała w wyborach w 2010, 2014 i 2018[3].

Po ostatnich z tych wyborów w utworzonym przez socjaldemokratów i zielonych mniejszościowym rządzie Stefana Löfvena objęła urząd ministra zatrudnienia[1]. Pozostała na tej funkcji także w powołanym w styczniu 2019 drugim gabinecie dotychczasowego premiera[4].

W sierpniu 2019 ogłoszona szwedzkim kandydatem do Komisji Europejskiej[5]. W związku z tym we wrześniu zakończyła pełnienie funkcji rządowej. W nowo powołanej KE kierowanej przez Ursulę von der Leyen (z kadencją od 1 grudnia 2019) została komisarzem odpowiedzialnym za sprawy wewnętrzne[6]. Urząd ten sprawowała do końca kadencji w 2024.

Życie prywatne

Zawarła związek małżeński z ekonomistą i politykiem Erikiem Åsbrinkiem; po kilkunastu latach para ogłosiła separację[7].

Odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 4 CV Ylva Johansson, government.se, 27 listopada 2014 [dostęp 2015-07-04] [zarchiwizowane 2018-03-14] (ang.).
  2. ↑ Därför får Ylva Johansson sparken [online], expressen.se, 8 kwietnia 2013 [dostęp 2015-07-04] (szw.).
  3. ↑ Beslut resultat val till riksdagen 2018, val.se, 16 września 2018 [zarchiwizowane 2018-09-16] (szw.).
  4. ↑ Sveriges nya regering, regeringen.se, 21 stycznia 2019 [zarchiwizowane 2019-01-21] (szw.).
  5. ↑ Sweden nominates Ylva Johansson as new European Commissioner, government.se, 9 sierpnia 2019 [zarchiwizowane 2022-03-08] (ang.).
  6. ↑ Kandydaci na komisarzy, ec.europa.eu, 2019 [zarchiwizowane 2019-11-27].
  7. ↑ Erik Åsbrink och Ylva Johansson separera [online], expressen.se, 22 kwietnia 2015 [dostęp 2020-04-19] (szw.).
  8. ↑ Указ Президента України № 595/2022 Про відзначення державними нагородами України [online], president.gov.ua, 23 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-29] (ukr.).
  9. ↑ Dėl apdovanojimo Lietuvos valstybės ordinais ir medaliais [online], lrs.lt, 14 lutego 2023 [dostęp 2025-03-03] (lit.).
  10. ↑ Ordinul naţional „Steaua României” [online], canord.presidency.ro [dostęp 2025-03-03] (rum.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.