Złote runo (dramat Pierre’a Corneille’a)
| Autor | |
|---|---|
| Tematyka |
historyczna |
| Rodzaj dramatu | |
| Liczba aktów |
5 |
| Data powstania |
1660 |
| Wydanie oryginalne | |
| Język |
francuski |
Złote runo (fr. La toison d’or) – tragedia Pierre’a Corneille’a wystawiona w 1660, osnuta wokół wydarzeń związanych z wyprawą Argonautów.
Data powstania utworu
Po niepowodzeniu Perktrita w 1652 roku Corneille porzucił na dłuższy czas twórczość dramatyczną i wycofał się do rodzinnego Rouen, gdzie zajmował się poezją religijną i przygotowywaniem wydania swych dzieł dramatycznych. Podczas pobytu na prowincji rozpoczął pracę nad Złotym runem, które zamierzył jako dzieło o bogatej wystawie. W 1659 roku, dzięki staraniom królewskiego nadintendenta finansów, Foqueta, powrócił na sceny z tragedią Edyp. Rok później wystawił Złote runo, jako widowisko uświetniające ślub króla Ludwika XIV[1][2].
Osoby
| Osoba | Jej rola w dramacie |
|---|---|
| Jowisz | bóg nieba |
| Junona | bogini, żona Jowisza |
| Pallas | bogini mądrości, córka Jowisza |
| Iris | bogini niezgody |
| Miłość | personifikacja |
| Słońce | bóg słońca |
| Ajetes | król Kolchidy, syn Słońca |
| Apsyrtos | syn Ajetesa |
| Chalkiope | córka Ajetesa, wdowa po Fryksosie |
| Medea | córka Ajetesa, kochanka Jazona |
| Hypsipyle | królowa Lemnos |
| Jazon | książę Tesalii, wódz Argonautów |
| Peleus, Ifitos, Orfeusz | Argonauci |
| Kalais i Zetes | Argonauci, synowie Boreasza i Orejtyi |
Przypisy
- ↑ Brandwajn 1968 ↓, s. 77
- ↑ Couton 1974 ↓, s. 361
Bibliografia
- Rachmiel Brandwajn: Corneille i jego Cyd. Warszawa: Czytelnik, 1968.
- Pierre Corneille: Oeuvres. T. 6. Paryż: Marty-Laveaux, 1862.
- Gustave Couton: Corneille. W: Literatura francuska. T. 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974.
|
_b_692.jpg)