ZPU-4

ZPU-4

ZPU-4
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Rodzaj	przeciwlotniczy wielkokalibrowy karabin maszynowy
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber	14,5 mm
Długość lufy	1348 mm
Donośność	8000 m
Długość	4,53 m
Szerokość	1,72 m
Wysokość	2,13 m
Masa	1810 kg
Kąt ostrzału	-10° do 90° (w pionie) 360° (w poziomie)
Szybkostrzelność	600 strz./min (teoretyczna z jednej lufy) 150 strz./min (praktyczna z jednej lufy) 2400 strz./min (teoretyczna broni)
Obsługa	5 osób

ZPU-4 – radziecki holowany, poczwórnie sprzężony, przeciwlotniczy wielkokalibrowy karabin maszynowy, składający się z czterech karabinów KPW kalibru 14,5 mm.

W położeniu bojowym koła są podnoszone. Broń weszła do służby w 1949 roku i do dnia dzisiejszego pozostaje na wyposażeniu armii wielu państw świata. W uzbrojeniu Wojska Polskiego występował pod nazwą PKM-4. Przeznaczone do osłony pododdziałów przed środkami napadu powietrznego, lecącymi z małą prędkością (do 167 m/s) i do wysokości 1400 m.

• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 250-251. ISBN 83-86028-01-7.