Zaborówek (powiat warszawski zachodni)

Zaborówek
wieś
Ilustracja
Zaborówek, ulica Stołeczna (DW 580)
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

warszawski zachodni

Gmina

Leszno

Liczba ludności (2023)

713[1]

Strefa numeracyjna

22

Kod pocztowy

05-083[2]

Tablice rejestracyjne

WZ

SIMC

0004699[3]

Położenie na mapie gminy Leszno
Mapa konturowa gminy Leszno, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Zaborówek”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Zaborówek”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zaborówek”
Położenie na mapie powiatu warszawskiego zachodniego
Mapa konturowa powiatu warszawskiego zachodniego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zaborówek”
Ziemia52°15′43″N 20°37′46″E/52,261944 20,629444[4]

Zaborówek – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim, w gminie Leszno[5][3]. Ma status sołectwa[6].

Wieś szlachecka Zaborowo Minor położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie błońskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego[7].

Części wsi

Integralne części wsi Zaborówek[5][3]
SIMCNazwaRodzaj
0004707Janówekczęść wsi

Historia

24 września 1944 roku znaczna część wsi została spalona przez żołnierzy Legionu Wołyńskiego. Zniszczeniu uległo 26 zagród. Do ataku doszło w ramach odwetu za atak ze strony partyzantów ze zgrupowania AK Kampinos na ukraińską grupę rozpoznawczą „Widder”. Mordowi na mieszkańcach w przydrożnym lesie zapobiegł właściciel majątku Zaborówek – Józef Wodziński, który ściągnął do miejscowości oficera Gestapo z Leszna. W 50. rocznicę tych wydarzeń mieszkańcy miejscowości ufundowali pamiątkową tablicę. Co roku w rocznicę tego wydarzenia odbywa się msza święta sprawowana przez proboszcza parafii Leszno.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa warszawskiego.

We wsi pałac z XIX wieku, do 1945 roku znajdował się w rękach rodziny Wodzińskich. Po wojnie ulokowano tu stołówkę i salę telewizyjną dla mieszkańców bloków miejscowego PGR-u. W 1991 gruntownie przebudowany i przystosowany do potrzeb ośrodka konferencyjnego[8]. Obecnie pałac znajduje się w prywatnych rękach. Do miejsc ciekawych należy dodatkowo zaliczyć pozostałości zabudowy folwarcznej, instalację radionawigacyjną oraz miejscową cegielnię położoną na skraju Puszczy Kampinoskiej.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Raport o stanie gminy Leszno w 2023. Liczba mieszkańców w dn. 31.12.2023 s. 2
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1567 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. 1 2 3 GUS. Rejestr TERYT
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 154991
  5. 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. ↑ Strona gminy, sołectwa
  7. ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 5: Mazowsze, Warszawa 1895, s. 282, Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
  8. ↑ Waldemar Baraniewski, Tadeusz S. Jaroszewski: Po pałacach i dworach Mazowsza, przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1995, s. 187. ISBN 83-204-1908-5.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.