Zabrodzie (powiat włodawski)
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności | |
| Strefa numeracyjna |
82 |
| Kod pocztowy |
22-234[3] |
| Tablice rejestracyjne |
LWL |
| SIMC |
0109168 |
Położenie na mapie gminy Urszulin ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu włodawskiego ![]() | |
Zabrodzie – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie włodawskim, w gminie Urszulin[5][6].
Miejscowość podlega rzymskokatolickiej parafii Chrystusa Miłosiernego w Urszulinie.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa chełmskiego.
Wieś jest sołectwem w gminy Urszulin[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 137 mieszkańców[8].
Przypisy
- ↑ Wieś Zabrodzie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-11], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-11].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1568 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 155090
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Urszulin. Urząd Gminy Urszulin. [dostęp 2016-01-21].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
Linki zewnętrzne
- Zabrodzie 1(5), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 206.
_location_map.png)


