Zalesie (hromada Monasterzyska)
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Hromada |
Monasterzyska |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
+380 3555 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°00′52″N 25°12′21″E/49,014444 25,205833 | |
Zalesie (ukr. Залісся, Zalissia; dawn. Zalesie Koropieckie) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkowskim[2].
Do 2020 w rejonie monasterzyskim.
W II Rzeczypospolitej wieś należała do gminy Zubrzec w powiecie buczackim województwa tarnopolskiego. W 1939 r. liczyła 150 zagród i ok. 700 mieszkańców. Wierni rzymskokatoliccy, którzy stanowili 30% mieszkańców, należeli do parafii w Puźnikach.
7 lutego 1944 r. oddział UPA, powracający z pogromu polskiej ludności w Baryszu, zapędził do drewnianej suszarni w Zalesiu ok. 70 Polaków i spalił ich żywcem. Po torturach zamordował też Ukraińca, który nie chciał zabić swojej matki, Polki[3].
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu tarnopolskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-14] (ukr.).
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 176, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
Bibliografia
- Zalesie 4.), Koropieckie, wś, powiat buczacki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 340.