Zastarzyńce
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet |
Miory |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. _location_map.png) | |
 55°41′18″N 27°44′19″E/55,688333 27,738611 | |
Zastarzyńce (biał. Застарынцы; ros. Застаринцыи) – dawny chutor na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Miory. Miejscowość została zniesiona w 2011 roku[1].
Historia
W czasach zaborów w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2].
W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim)[3] w gminie Miory.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 62 osoby, 21 było wyznania rzymskokatolickiego a 41 prawosławnego. Jednocześnie 20 mieszkańców zadeklarowało polską a 42 białoruską przynależność narodową. Było tu 14 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 w 14 domach zamieszkiwało 76 osób[5].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Miorach i prawosławnej w Czeressie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Drui i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Miorach[6].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[7][8]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[9].
Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.
Uwagi
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
Przypisy
- ↑ «Об упразднении сельских населенных пунктов». Решение Миорского районного Совета депутатов от 15 июня 2011 г. № 64
- ↑ futor Zastarzyńce na mapie (rejon miorski, obwód witebski) [online], www.radzima.net [dostęp 2022-01-29].
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 62.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 9.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1982.
- ↑ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
- ↑ okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-04-03].
- ↑ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
Linki zewnętrzne
- Błażki, wieś, powiat dzisieński, gmina Miory, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 163.