Zbigniew Rudnicki (politolog)
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
25 listopada 1949 |
| Data śmierci |
31 stycznia 2022 |
| dr hab. | |
| Alma Mater | |
Zbigniew Bartłomiej Rudnicki (ur. 25 listopada 1949, zm. 31 stycznia 2022) – polski politolog i etnograf, wykładowca akademicki, dr. hab. nauk humanistycznych.
Życiorys
Urodził się 25 listopada 1949. Przez całe życie związany był z Krakowem[1].
W 1979 ukończył etnografię na Uniwersytecie Jagiellońskim[2]. W czasie studiów był seminarzystą profesorów Andrzeja Waligórskiego i Kazimierza Godłowskiego. W 1980 rozpoczął studia doktorskie na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ[1], które zakończył 1 stycznia 1989 obroną pracy Broń nuklearna jako instrument politycznego oddziaływania napisanej pod kierunkiem doktora hab. Gwidona Rysiaka[3]. Recenzentami pracy byli profesorowie Józef Kukułka i Marian Zgórniak[1].
Od 1984 do 2008 był pracownikiem Akademii Ekonomicznej w Krakowie, przekształconej później w Uniwersytet Ekonomiczny. Od 1990 był adiunktem[4] w Katedrze Studiów Europejskich na Wydziale Ekonomii i Stosunków Międzynarodowych Akademii Ekonomicznej w Krakowie[2]. 26 czerwca 2007 na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ uzyskał habilitację na podstawie pracy Systemowe i doktrynalne determinanty pokojowego załatwiania sporów międzynarodowych w praktyce Ligi Narodów, której recenzentami byli profesorowie: Włodzimierz Malendowski, Władysław Andrzej Czapliński, Józef Łaptos oraz dr hab. Kazimierz Lankosz[5].
W latach 2008–2013 był kierownikiem Katedry Teorii Stosunków Międzynarodowych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Był współpredaktorem Polskiego Przeglądu Stosunków Międzynarodowych[1]. Pracował jako profesor nadzwyczajny w Instytucie Politologii na Wydziale Politologii Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie[2].
Odbywał pobyty badawcze, m.in. na Grand Valley State University w Michigan (USA), Uniwersytecie Hamburskim (Niemcy) i Europejskim Instytucie Uniwersyteckim we Florencji (Włochy). Był członkiem European Information Association (od 1996), Polskiej Rady Ruchu Europejskiego (od 1997), International Studies Association (od 1998) i Polskiego Stowarzyszenia Badań nad Wspólnotą Europejską (od 2000)[1].
Recenzował prace habilitacyjne Grzegorza Bonusiaka, Wojciecha Dohnala, Mariusza Maszkiewicza i Pierre’a Webera[2].
Zmarł po długiej chorobie 31 stycznia 2022[1], został pochowany 3 lutego na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[4].
Życie prywatne
Był żonaty z Danutą[1], również dr hab. nauk humanistycznych[6].
Publikacje
- Systemowe i doktrynalne determinanty pokojowego załatwiania sporów międzynarodowych w praktyce Ligi Narodów, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Kraków 2005 (monografia)[1]
- Uniwersalistyczne organizacje – aktorzy czy instrumenty w polityce międzynarodowej pod redakcją Wojciecha Gizickiego, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2012 (autor rozdziałów)[2].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 In Memoriam. Prof. ucz. dr hab. Zbigniew Rudnicki 25.11.1949 – 31.01.2022. uksw.edu.pl. [dostęp 2024-12-03].
- 1 2 3 4 5 Zbigniew Rudnicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-12-03].
- ↑ Broń nuklearna jako instrument politycznego oddziaływania w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2024-12-03].
- 1 2 Zmarł dr hab. Zbigniew Rudnicki. uek.krakow.pl. [dostęp 2024-12-03].
- ↑ Systemowe i doktrynalne determinanty pokojowego załatwiania sporów międzynarodowych w praktyce Ligi Narodów w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2024-12-03].
- ↑ Danuta Kabat-Rudnicka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-12-03].