Zbrodnia w Bachowie

Zbrodnia w Bachowie
Ilustracja
Mogiła ofiar zbrodni[2]
Państwo

 Polskie Państwo Podziemne

Data

11 kwietnia 1945 roku

Liczba zabitych

Ok. 100 osób

Sprawca

Oddziały akowskie (przypuszczalnie Zgrupowanie Warta), Bataliony Chłopskie i okoliczni polscy chłopi

brak współrzędnych

Zbrodnia w Bachowie – zbrodnia dokonana 11 kwietnia 1945 roku na ukraińskiej ludności wsi Bachów przez oddziały akowskie (przypuszczalnie ze Zgrupowania Warta) i BCh wraz z okolicznymi polskimi chłopami.

Zamordowały one około 100 mieszkańców Bachowa[3][4]. Osoby, które ocalały, zostały wysiedlone na Ukrainę.

Większa część ofiar zbrodni została pochowana przez rodziny na cmentarzu, a pozostałe osoby zakopano w dole w centralnej części wsi. W 1971 roku, gdy budowano w tym miejscu studnię koło szkoły, zwłoki dwóch osób wykopano, przeniesiono na cmentarz i zakopano we wspólnej mogile. Przez lata nikt się mogiłą nie zajmował i dopiero w 1999 roku została odnowiona. Usypano wtedy wysoki kopiec z ziemi i postawiono na nim drewniany krzyż[5].

11 kwietnia 1945 r. zamordowano również wiele osób w sąsiednich wioskach: Sufczyna (zbrodnia w Sufczynie) – 26 osób, i Brzuska (zbrodnia w Brzuszce) – około 180 osób[6].

Przypisy

  1. W książce (albumie) Чужине, іди скажи Україні. Увічнення трагедії Закерзоння в 1944–1947 роках na stronie 17 umieszczone jest zdjęcie tej mogiły.
  2. W książce (albumie) Чужине, іди скажи Україні. Увічнення трагедії Закерзоння в 1944–1947 роках na stronie 17 umieszczone jest zdjęcie tej mogiły.
  3. Pisuliński wspomina o dwóch napadach - w pierwszym w Bachowie i Brzusce zginęło razem 69 osób, natomiast w drugim napadzie tylko w Bachowie 54 osoby. M. Jasiak podaje liczbę 95 zamordowanych.
  4. W książce "Przesiedlenie ludności ukraińskiej z Polski do USRR w latach 1944-1947" Pisuliński podaje liczbę co najmniej 73 ofiar śmiertelnych (s. 265)
  5. Гук Богдан, Козак Михайло, Новосад Микола, Яремко Адам, Чужине, іди скажи Україні. Увічнення трагедії Закерзоння в 1944–1947 роках, Przemyśl 2001, s.97
  6. Grzegorz Motyka - „Tak było w Bieszczadach”, s. 254.

Bibliografia

  • Grzegorz Motyka, Tak było w Bieszczadach, 1999
  • Omelian Płeczeń, 9 lat w bunkrze, Lublin 1990
  • "Закерзоння", tom 4, wspomnienia Iwana Olijara, Warszawa 1998.
  • Jan Pisuliński, Konflikt polsko-ukraiński w powiecie przemyskim zimą i wiosną 1945 roku i udział w nim grupy Romana Kisiela Sępa, Pamięć i Sprawiedliwość nr 2 (2005)
  • M. Jasiak, Działalność OUN-UPA w południowo-wschodnich powiatach dzisiejszej Polski w latach 1944-1946 [w:] Polska-Ukraina: Trudne pytania, t. 7, KARTA, Warszawa 2000