Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznych w Katowicach
 Siedziba ZWPS (2022) | |
| Data założenia |
1 stycznia 1985 |
|---|---|
| Typ szpitala |
przychodnia wielospecjalistyczna |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Adres |
ul. Powstańców 31 |
| Dyrektor |
lek. med. Jacek Przybyło[1] |
Położenie na mapie Katowic  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
 50°15′06,2″N 19°01′27,8″E/50,251722 19,024389 | |
| Strona internetowa | |
Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznych w Katowicach (skrót ZWPS) – przychodnia wielospecjalistyczna z poradniami dla dzieci i dorosłych, poradniami psychiatrycznymi, stomatologicznymi, rehabilitacyjnymi, własnym laboratorium oraz pracownią patomorfologii. Główna działalność opiera się na kontrakcie z NFZ. Siedziba ZWPS znajduje się przy ulicy Powstańców 31 w Katowicach.
Siedziba
Położony przy ulicy Powstańców 31 w Śródmieściu Katowic budynek wzniesiony jest w stylu neobarokowo-modernistycznym z elementami art déco. Wpisany został do gminnej ewidencji zabytków miasta Katowice[2][3].
Budynek obecnego ZWPS przed przeznaczeniem go na obecne cele mieścił w przeszłości w swoich murach: w latach 1924–1939 firmę Robur[3] (wybudowała na terenie własnej działki budynek, który miał być pierwotnie zapleczem biurowym firmy; pozwolenie na budowę uzyskano 1 października 1924 roku[4]), w latach 1939–1945 siedzibę Gestapo (w nim działał także sąd doraźny Gestapo w Katowicach[5][6], a w latach 1945–1954 Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego[7][8]. W 1954 roku budynek przeznaczono na cele medyczne[9].
Historia
Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznych w Katowicach został powołany do życia 1 stycznia 1985 roku poprzez zniesienie Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego[10]. Od powołania ZWPS składał się z następujących przychodni wojewódzkich:
- Przychodnia zdrowia psychicznego,
- Przychodnia skórno-wenerologiczna,
- Przychodnia stomatologiczna,
- Przychodnia rehabilitacyjna,
- Przychodnia sportowo-lekarska,
- Przychodnia reumatologiczna.
W latach 1985–1994 w ZWPS funkcjonowało: 11 przychodni specjalistycznych, 38 poradni specjalistycznych, 6 ośrodków i 4 pracownie. W 1995 roku rozpoczęto reorganizację, która doprowadziła do ograniczenia niektórych działalności. W 1998 roku ZWPS zaczął funkcjonować jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej. 1 marca 2010 roku zespół połączono z Wojewódzkim Zespołem Ochrony Zdrowia Matki, Dziecka i Młodzieży w Katowicach, a 1 lipca tego samego roku z Wojewódzką Specjalistyczną Przychodnią Stomatologiczną[10].
Działalność
W strukturze Zespołu Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznych w Katowicach działają poradnie w trzech lokalizacjach w Katowicach i Zabrzu. Przy ulicy Powstańców 31 działają następujące poradnie (w tym część dla dzieci): alergologiczna, chorób naczyń, chirurgii urazowo-ortopedycznej, chorób metabolicznych, dermatologiczna, endokrynologiczna, foniatryczna, gastroenterologiczna, gastrologiczna, ginekologii, hematologiczna, hepatologiczna, kardiologiczna, leczenia bólu, leczenia niepłodności i planowania rodziny, medycyny sportowej, nefrologiczna, neurologiczna, okulistyczna, otolaryngologiczna, rehabilitacyjna, reumatologiczna oraz stomatologii. Przy ulicy J. Lompy 16 w Katowicach prowadzone są następujące poradnie: alergologiczna, chorób płuc i gruźlicy, domowego leczenia tlenem, skórno-wenerologiczna, terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych oraz zdrowia psychicznego. Przy ulicy M. Skłodowskiej-Curie 10 w Zabrzu działa poradnia alergologiczna i poradnia dla chorych na cukrzycę[11].
Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznych w Katowicach posiada swoje laboratorium, które znajduje się przy ulicy J. Lompy 16. Świadczy ono usługi dla publicznych i niepublicznych placówek opieki zdrowotnej oraz dla indywidualnych osób[12].
Organem właścicielskim Zespołu Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznych w Katowicach jest marszałek województwa śląskiego[13].
Przypisy
- ↑ Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznych w Katowicach: Dyrekcja. www.bip.zwps.pl. [dostęp 2024-12-12]. (pol.).
- ↑ Internetowe mapy Systemu Informacji Przestrzennej Katowic. Zabytki. emapa.katowice.eu. [dostęp 2024-12-12]. (pol.).
- 1 2 Bulsa i Szmatloch 2018 ↓, s. 72-73.
- ↑ Archiwum Miasta Katowice. Akta Budowlane I/1/1866.
- ↑ Konrad Graczyk: Sąd doraźny katowickiego Gestapo. przystanekhistoria.pl, 2020-05-12. [dostęp 2024-12-12]. (pol.).
- ↑ Kałuska i Węcki 2013 ↓, s. 49.
- ↑ Przewodnik po Śródmieściu Katowic, Katowice: Wydział Promocji Urząd Miasta Katowice, 2014, s. 21 [dostęp 2024-12-12] (pol.).
- ↑ Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu: „Twarze katowickiej bezpieki” – Katowice, 30 marca 2007 r.. ipn.gov.pl. [dostęp 2024-12-12]. (pol.).
- ↑ Bulsa i Szmatloch 2018 ↓, s. 75.
- 1 2 Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznych w Katowicach: O nas. zwps.pl. [dostęp 2024-12-12]. (pol.).
- ↑ Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznych w Katowicach: Poradnie. zwps.pl. [dostęp 2024-12-12]. (pol.).
- ↑ Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznych w Katowicach: Laboratorium. zwps.pl. [dostęp 2024-12-12]. (pol.).
- ↑ Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego: Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznych w Katowicach. bip.slaskie.pl. [dostęp 2024-12-12]. (pol.).
Bibliografia
- Jolanta Basta, Dzieje budynku przy ulicy Powstańców 31 w Katowicach, Prace Magisterskie UŚ, Katowice: Uniwersytet Śląski w Katowicach. Wydział Nauk Społeczno-Politycznych. Instytut Historii, 2000 (pol.).
- Michał Bulsa, Barbara Szmatloch, Sekrety Katowic, Wydanie I, Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2018, ISBN 978-83-7729-386-7 (pol.).
- Joanna Kałuska, Mirosław Węcki, W okupowanym mieście: topografia Katowic w latach 1939–1945, Katowice: Muzeum Historii Katowic. Archiwum Państwowe w Katowicach, 2013, ISBN 978-83-63031-16-9 (pol.).